متن دعای چهارم صحیفه سجادیه؛ دعا و درود بر پیروان و تصدیقکنندگان پیامبران

دعای چهارم صحیفه سجادیه، با عنوانی لطیف و عمیق به ما معرفی میشود: دعا در درود بر پیروان و تصدیقکنندگان پیامبران. این دعا از زبان امام زینالعابدین (ع)، تجلیل روحانی و صمیمانهای از کسانیست که در طول تاریخ، پیام الهی را با جان و دل پذیرفتهاند، آن را حفظ کردهاند و برای نشر آن کوشیدهاند.
در این دعا، امام سجاد (ع) از خداوند میخواهد که بر عالمان دین، حاملان دانش نبوی، راویان حدیث، و مؤمنانی که دین را نه فقط فهمیده بلکه زندگی کردهاند، درود و رحمت بفرستد.
این افراد، از نگاه امام، صرفاً ناقلان دانش نیستند؛ بلکه وارثان پیامبران و پاسداران امانت الهی در دل جامعهاند.
بخشهایی از این دعا، بهروشنی بر فضیلت کسانی تمرکز دارد که با صداقت، علم دین را یاد گرفتند، آن را به دیگران رساندند، و از تحریف، غفلت یا فراموشی آن جلوگیری کردند.
این جملات نشان میدهد که امام برای این بندگان مخلص، هم رفاه مادی، هم تعالی روحی، و هم پاداش اخروی طلب میکند؛ چراکه آنان شایستهترین کسان برای دریافت مهر الهیاند.
دعای چهارم صحیفه سجادیه، یادآور نقش بیبدیل پیروان راستین انبیا در حفظ روح توحید و عدالت در طول تاریخ است. دعایی برای آنان که چراغ هدایت را روشن نگه داشتند تا نسلهای پس از خود در تاریکی نمانند.
دعای چهارم صحیفه سجادیه صوتی
در این بخش میتوانید دعای چهارم صحیفه سجادیه را با صدای دلنشین و تاثیرگذار میثم کاظم به صورت صوتی بشنوید. این تلاوت زیبا با کیفیت بالا ضبط شده و فضایی معنوی و آرامبخش را برای لحظات نیایش شما فراهم میکند.
متن دعای صحیفه سجادیه با معنی و خط درشت
دعای آن حضرت در درود به پیروان و تصدیقکنندگان رسولان
خدایا! پیروان رسولان و ایمانآورندگانشان که عبارتنداز مردم روی زمین، آن مردمی که تصدیقشان، قلبی و درونی بود، آنهم زمانی که دشمنان با تکذیب رسالت رسولان، به مخالفت با آنان برخاستند، ولی پیروان و تصدیقکنندگان، به کمک حقایق ایمانی، مشتاقانه بهطرف رسولان روی آوردند.
در هر روزگار و زمانی که رسولی فرستادی و برای مردمِ آن روزگار و زمان، چراغ راه و دلیل و برهان برپا کردی، از زمان آدم تا دوران محمد (صلی الله علیه و آله)، از پیشوایان هدایت و فرماندهان اهل تقوا، بر همۀ آنان سلام باد! خدایا! آنان را از سوی خود، به آمرزش و خشنودی یاد کن.
خدایا! و بهویژه اصحاب محمّد (صلی الله علیه و آله) را، آنان که شرط همنشینی با او را بهخوبی پاس داشتند و کسانی که در یاریدادن به حضرتش، امتحان دادند، امتحانی نیکو؛ و او را در تمام پیشآمدها کمک کردند و به ایمان آوردنش شتافتند و برای شنیدن دعوتش، بر یکدیگر پیشی جستند و هنگامیکه دلیل پیامهایش را، به گوش آنان رساند، او را اجابت کردند و آیینش را پذیرفتند
و در راه آشکارکردن دینش، از همسران و فرزندان جدا شدند و برای پابرجاشدن نبوّتش، با پدران و فرزندان خود جنگیدند؛ و بهخاطر وجود او، در آن جنگها پیروز شدند.
و کسانی که به رشتۀ محبت او پیچیده شدند، در مسیر دوستی و عشقش، تجارتی را امید دارند که هرگز کسادی و زیان، در آن راه ندارد.
و آنانکه وقتی به دستگیرۀ دین او آویختند، قبایل و عشایرشان از آنان دوری گزیدند و زمانی که در سایۀ قرب به او آرمیدند، خویشاوندانشان از آنان کناره گرفتند.
خدایا! لطفت را برای اصحاب محمّد (صلی الله علیه و آله) بهخاطر آنچه که برای تو و در راه تو از دست دادند، از نظر دور مدار؛ و آنان را از خشنودیات خشنود ساز؛ و نیز بهخاطر آنکه مردم را پیرامون دینت گرد آوردند و درحالیکه خالصانه، ملّت را بهسوی تو دعوت میکردند، همراه فرستادهات بودند.
و برای اینکه در راه تو از شهر و دیار و قوم خود هجرت کردند و از فراخی معاش، به تنگی و سختی دچار شدند و افراد زیادی که برای بزرگداشت دینت ستمها تحمل کردند، پاداش عنایت کن.
خدایا! به آنانکه بهخوبی و نیکی پیرو اصحاب پیامبرند؛ آن پیروانی که میگویند: «پروردگار! ما و برادران ما را که به ایمان بر ما پیشی گرفتند، بیامرز!» و بهترین پاداشت را برسان.
آنان که روش اصحاب را قصد کردند و سمتوسو و جهت آنان را برگزیدند و شیوۀ آنان را دنبال کردند.
در حالی که تردیدی در بیناییشان خطور نکرد و شکّی در پیروی آثارشان و اقتدا به نشان هدایتشان، دل مشغولشان نساخت.
کمککاران و تقویتکنندگان اصحاب بودند؛ به دین آنان میگروند و به هدایت آنان راه مییابند و نسبتبه اصحاب واقعی پیامبر اتّفاقنظر دارند و آنان را در برنامههایی که از رسول اسلام به ایشان رساندند، متّهم به دروغ و کذب نمیکنند.
خدایا! از امروز تا روز قیامت، بر تابعین و همسران و فرزندانشان و بر هر یک از آنان که تو را اطاعت کرده، درود فرست.
درودی که بهسبب آن از نافرمانیات بازشان داری و به آنان در باغ بهشت، وسعت و گشایش دهی و از نیرنگ شیطان مانعشان گردی و به هر کار نیکی که نسبت به آن از تو مدد جویند، یاریشان دهی و از حوادث شب و روز حفظشان کنی، مگر حادثهای که به خیر میآید.
و آنان را بهسبب آن درود، براساس اعتقاد به امید نیک، نسبتبه عنایات و لطفت و طمع به آنچه نزد توست و ترک بدگمانی دربارۀ آنچه بندگان مالک و صاحب آناند، برانگیزی.
و به جانب شوق و رغبت بهسویت و بیم از حضرتت برگردانی و به فراخی دنیای زودگذر و فانیشدنی، بیرغبتشان سازی و عمل برای جهان آخرت و آمادگی برای آنچه پس از مرگ را، محبوب آنان کنی.
و هر اندوه سخت و نفسگیری که روز بیرونرفتن جانها از بدنها بر آنان وارد میشود، آسان سازی.
و آنان را از اموری که بهسبب آنها، فتنه واقع میشود؛ فتنههایی که از آن میپرهیزند و از کانون و مرکز آتش و طول ماندگاری در آن، سلامت همه جانبه دهی.
و به مقام امنی که جایگاه استراحت پرهیزکاران است، برگردانی.