متن دعای ابوحمزه ثمالی به‌همراه ترجمه و فایل صوتی

دعای ابوحمزه ثمالی از مناجات‌های ارزشمند امام سجاد (ع) است که در سحرهای ماه مبارک رمضان خوانده می‌شود. این دعا با مضامینی عمیق از توبه، نیازمندی انسان به رحمت الهی و امید به بخشش، رابطه‌ای صمیمانه میان بنده و پروردگار ترسیم می‌کند.

متن دعای ابوحمزه ثمالی سرشار از آموزه‌های معنوی است و خواندن آن در سحرگاهان، فرصتی برای خالصانه‌ترین راز و نیاز با خداوند فراهم می‌آورد. برای بهره‌گیری کامل از برکات این مناجات، گوش‌دادن به دعای ابوحمزه ثمالی صوتی می‌تواند تجربه‌ای معنوی و تاثیرگذار باشد و فضای دل را به نور ایمان و معرفت روشن سازد.

دعای ابوحمزه ثمالی صوتی

متن دعای ابوحمزه ثمالی به‌همراه ترجمه

به‌نام خداوند بخشنده مهربان 

خدايا مرا به عقاب خود ادب مفرما و به مجازات عملم به مكر و حيله ‏ات به عقوبت ناگهانيت غافلگير مكن و مبتلا مگردان اى خدا كجا خيرى توانم يافت

درصورتى‌كه خير جز پيش تو نيست و از كجا راه نجاتى خواهم جست و حال آنكه جز به لطف تو نجات ميسر نيست

اى خدا نه آنكس كه نيكوكار است از يارى تو و لطف و رحمتت مستغنى است و نه آنكه بدكار است و بر حكم تو بى‌‏باكى كرده

و به راه رضا و خوشنوديت نرفته از قدرتت بيرون است اى رب من اى رب من اى رب من

بگويد تا آنكه نفس قطع شود

من تو را به تو شناختم و تو مرا بر وجود خود دلالت فرمودى و به‌سوى خود خواندى و اگر تو نبودى من نمى‏‌دانستم تو چيستى

ستايش خداى را كه من او را مى‏‌خوانم و او اجابت مى‏‌كند و هر چند وقتى كه او مرا مى‏‌خواند كندى و كاهلى مى‏‌كنم

و ستايش خداى را كه چون از او چيزى درخواست كنم به من عطا مى‏‌كند و هر چند هنگامى كه او از من قرض مى‏‌خواهد من بخل مى‏‌ورزم

و ستايش خداى را كه براى هر حاجتى هرگاه او را خواستم ندا خواهم كرد و هر وقتى براى رازونياز با او خلوت توانم كرد و بدون هيچ واسطه و شفيع حاجتم را روا مى‏‌سازد

سپاس خداى را كه تنها او را به دعا مى‏‌خوانم نه غير او را و اگر از غير او حاجت مى‏‌خواستم دعايم مستجاب نمى‏‌كرد

و سپاس خداى را كه به او چشم اميد دارم نه به غير او و اگر به غيرش اميد مى‏‌داشتم مرا نااميد مى‏‌گردانيد

ستايش خداى را كه كار مرا به حضرتش واگذاشت و گراميم داشت و به غيرش وانگذاشت تا خوارم گرداند

ستايش خداى را كه با من اظهار كمال دوستى فرمود با آنكه از من بى‌‏نياز بود

و سپاس خداى را كه از خطا و گناهانم حلم و بردبارى كرد چنانكه گويى گناهى از من سر نزده است پس خداى من پيشم محبوب‌ترين موجود است و به حمد و ستايش من او را سزاوارتر از همه عالم است

اى خدا من راه حوايج خلق را بسوى تو باز مى‏‌بينم و چشم‌هاى اميد بندگان را به درگاهت پر آب مى‌‏يابم

و يارى جستن به فضل و كرمت بر هر كس به تو آرزومند است مباح و آسان است و درهاى دعاى فريادخواهان به‌سوى تو باز است

و محققا مى‏‌دانم كه تو آماده‏‌اى براى حاجت اميدوارانى و مراقب حال پريشان خاطران

و مى‏ دانم كه در ناليدن به درگاه جود و احسانت و در رضاى به قضا و قدرت بهترين عوضى است از بخل مردم بخيل و بى‏نيازى از اندوخته در دست دنيا طلبان است

و هركه به‌سوى تو سفر كند راهش بسيار نزديك و تو از نظر بصيرت خلق پنهان نيستى جز آنكه آمال و آرزوهايى كه به‌غير تو دارند حجاب آنها از شهود جمالت گرديده است

و من جوياى توام و در حوايجم رو به تو آورده‌‏ام

و به درگاه تو استغاثه كرده و پناه مى‏‌جويم و در دعاى متوسل به لطف توام بدون آنكه لايق آن باشم كه دعاى مرا مستجاب كنى

يا مستوجب عفو و بخششت گردانى بلكه توجهم به تو به صرف كرم و احسان توست و اطمينان خاطرم به صدق وعده (لطف) تو و پناهم بر ايمان به يكتايى توست

و يقينم به معرفت حضرتت كه مى‏‌دانم مرا پروردگارى غير تو نيست و جز تو خدايى نخواهد بود تو يكتا و بى‏‌شريكى

اى خدا تو خود فرمودى و سخن تو حق و وعده تو حقيقت است فرمودى هر چه مى‏‌خواهيد از خدا فضل و كرم بخواهيد كه خدا به شما بندگان هميشه مهربان است

و اى مولاى من اين از صفاتت نيست كه بندگان را امر به سؤال كنى و چون سؤال كنند عطاى خود را از آنها دريغ دارى

و حال آنكه تو را بر اهل مملكتت عطاهاى بى‏شمار است و به‌واسطه رأفت و محبتت بخلق نعمتت به آنهاپى در پى خواهد بود

اى خدا تويى كه در انواع نعم و احسان هنگامى كه كودكى بودم مرا پرورانيدى و در بزرگى هم سربلندى و نام نيكو دادى

پس اى خدايى كه مرا در دنيا به فضل و احسان و نعم بى‏ پايان پرورش دادى و در آخرت اشارت به عفو و كرمت فرمودى

معرفتم به تو اى مولاى من دليل و رهبر من به‌سوى توست و محبتم نزد حضرتت واسطه و شفيع من است

و من از دليل خود چون تو راهنماى منى مطمئنم و از شفيعم چون تو مى‏‌پذيرى دلم آرام است

اى سيد من تو را مى‏‌خوانم به زبانى كه از فرط گناه لال گرديده‌اى پروردگار با تو راز و نياز مى‏‌كنم با دلى كه از كثرت جرم به وادى هلاكت در افتاده

اى خدا تو را می‌خوانم با دلى كه هراسان و ترسان است از قهر تو و اميدوار به كرم توست چون به گناهان خود اى مولاى من مى‏‌نگرم زار مى‌‏نالم

و چون به كرم بى‌پايان تو نظر مى‏‌كنم اميدوار مى‌گردم پس اگر مرا ببخشى رواست كه تو بهترين مهربانى و اگر عذاب كنى ستم نكرده‌اى

حجت من بر جرأت درخواست حاجت از تو با آنكه كردارم همه ناپسند بوده همانا به‌خاطر كرم و بخشش توست و پناه آوردنم

در حال سختى به درگاه تو با بى‏‌حيايى و بى‌‏باكيم به موجب رأفت و مهربانى توست

و البته اميدم آن است كه با اين‌گونه قبايح و زشتی‌هايم باز از آرزوهايى كه به تو دارم محرومم نگردانى پس اميدم برآور و دعايم اجابت فرما

اى بهترين كسى كه اهل دعا به درگاهش رو آورند و نيكوتر شخصى كه اميدواران بر او عرض نياز كنند

آرزويم اى سيد من بزرگ و كردارم زشت است پس تو به عفو و بخشش خود به قدر آرزويم عطا كن

و به اعمال زشتم مؤاخذه مفرما زيرا كرم و بزرگواريت برتر از آن است كه گناهكاران را مجازات كنى و حلمت بيش از آنكه مقصرين را به كيفر رسانى

و من اى سيد من به فضل‏و كرمت پناه آورده و از قهر تو به‌سوى لطفت مى‏‌گريزم وعده عفو و بخششت از كسى كه به تو حسن ظن دارد مسلم و قطعى است

و من ذره ناچيز اى خدا كيستم مرا به فضل و كرمت ببخش و به عفو و رحمتت بر من منت گذار

اى پروردگار من كردار زشتم در پرده دار و از گناهانم به بزرگوارى ذاتت درگذر

كه اگر بر گناهم كسى غير از تو آگاه مى‏‌شد البته آن گنه نمى‏‌كردم و اگر از تعجيل مى‌‏ترسيدم هم از خطا اجتناب مى‏‌نمودم

نه از اين رو كه تو از ديگران در نظرم بى‌‏قدر و اهميت‏ ترى

بلكه بدين‌سبب كه تو بهترين ستاران و پرده‌‏پوشان و نيكوترين حكم فرمايان و بزرگوارترين بزرگواران عالمى

تويى كه بر عيب‌هاى خلق پرده‌پوشى و بر گناهانشان ببخشايى و بر اسرار غيب آگاهى گناه بندگانت را به كرمت مى‌‏پوشانى و كيفر آنها را از حلم و بردبارى به تأخير مى‏‌افكنى

پس ستايش تو را مى‏‌كنم بر مقام حلمت بعد از علم ازليت و بر صفت عفوت پس از قدرت كاملت

اى خدا حلم بى‌پايانت مرا بر معصيت تو وادار مى‏‌كند و جرأت مى‏‌دهد و پرده‌پوشى و ستاريت به بى‏‌شرم و حيايى مى‏‌خواند

و معرفتم به‌رحمت بى‏‌انتهايت و عفو بى‏‌حسابت مرا جسور كرده و به سرعت بر آنچه حرام كردى مى‏‌گمارد

اى خداى بردبار بزرگوار اى زنده ابدى اى بخشنده گناه و اى پذيرنده توبه اى بزرگ نعمت و منت اى احسان‌كننده هميشگى

كجاست پرده پوشى عظيم تو كجاست عفو بزرگوارانه تو كجاست گشايش نزديك تو كجاست فريادرسى سريع تو

كجاست رحمت واسعه تو كجاست عطاهاى نيكوى تو كجاست موهبت‌‏هاى گوارا و مرحمت‌هاى پر بهاى تو

كجاست فضل و كرم بى‏‌حد تو كجاست نعمت بزرگ و احسان هميشگى تو كجاست كرم تو اى خداى كريم

به حق آن كرم كه مرا نجات ده و به حق رحمتت كه از ورطه هلاكتم خلاص كن اى خداى با احسان اى نيكوكار اى نعمت بخش اى با فضل و كرم

من بر نجات از قهر و عقابت اعتماد بر اعمال خود نداريم بلكه تمام نظر ما به فضل و احسان توست زيرا كه تو شايسته‌‏اى كه خلق از تو بترسند و هم به مغفرتت اميدوار باشند

هم اول با خلق احسان مى‏‌كنى هم به كرمت از گناهانشان مى‏‌گذرى

پس من نمى‏‌دانم شكر كدام را بجاى آرم آيا شكر نيكي‌هايى كه از من معروف كردى يا زشتي‌هايى كه پرده‌پوشى نمودى

يا بلاها و امتحانات سختى كه بر ما آسان ساختى و ما را بر آن فايق و مؤيد داشتى يا بلاهاى بسيار كه از آن نجات داده و عافيت بخشيدى

اى دوستدار كسى كه با تو محبت ورزد اى شادى قلب كسى كه رو به درگاه تو آرد و از همه بگسلد و با تو پيوندد

تو نيكوكارى و ما زشت كرداريم پس تو اى پروردگار به نيكويى خود از قبايح ما درگذر

كدامين جهالت و بد كارى است كه لطف و كرم تو آن را فرا نمى‏ گيرد يا چه زمانى است كه پيش از زمان حلم توست

و اعمال نيك ما در مقابل نعمت‏‌هاى تو چه ارزش دارد و چگونه اعمال زشتمان را با وجود لطف و كرم بى‌‏انتهايت بسيار بدانيم

آرى چگونه مجال بر گناهكاران با وجود رحمت واسعه بى‏‌پايانت تنگ خواهد شد

اى صاحب آمرزش بى‏‌حساب اى آنكه دست تو به رحمت مبسوط است

بارى قسم به مقام عزت و بزرگيت اى سيد من كه اگر مرا از درگاهت برانى هرگز از اين در به جايى نمى‏ روم و از تملق و التماس به حضرتت دست برنمى‏‌دارم

زيرا تو را به جود و كرم كامل شناخته‌‏ام و تو هر چه بخواهى به قدرت كامله مى‏‌كنى

هر كه را بخواهى به هر قدر و هر گونه عذاب كنى و هر كه را بخواهى هر قدر و هر قسم ترحم‌فرمايى خواهى كرد

و كسى را نرسد كه بر كار تو چون و چرا كند و در ملك هستى با تو گفتگو آغازد و در هر امر و فرمان با ذات يكتايت مشاركت كند و در حكم مبرمت مخالفت برانگيزد

و احدى را نرسد كه بر نظم و تدبيرت خورده‌گيرى و اعتراض كند خلق و آفرينش خاص تو و حكم و فرمان بر خلق مخصوص توست بزرگوار خدايى كه پروردگار عالم است

اى خدا اين است مقام آن كس كه به درگاه تو روى آورده و به لطف و كرمت پناه جسته و با نعم و احسانت الفت گرفته

و تو آن ذات با جود و بخششى كه جامه عفوت تنگ نيست و فضل و رحمتت نقصان‌پذير نخواهد بود

و ما هم تمام وثوق و اطمينان خاطرمان به عفو هميشگى و فضل و كرم بى‏ حد و رحمت نامنتهاى توست

اى پروردگار آيا چنين پنداريم كه تو بر خلاف حسن ظنى كه به حضرتت داريم با ما رفتار مى‏ كنى يا ما را از اميد و آرزوهايى كه به تو داريم محروم مى‏سازى هرگز به تو اى خداى كريم

چنين گمان نمى‏‌بريم و اينگونه از كرمت انتظار نداريم

اى خدا ما را به حضرتت آمال و آرزوهاى بسيار و اميد بزرگ است

تو را معصيت كرديم و اميد پرده‌پوشى داريم تو را در دعا خوانديم و اميد اجابت داريم پس اى مولاى ما ما را به اميد و آرزويمان برسان

كه ما مى‏‌دانيم كه به اعمال زشت خود چيزى جز محرومى از رحمتت مستحق نيستيم ليكن اينكه تو به احوال ما دانايى و به فقر و بيچارگى ما آگاهى و می‌دانيم كه از درگاه فيضت محروم باز نمی‌گرديم

ما را راغب و اميدوار بدرگاه كرمت آورد و با آنكه ما مستوجب رحمت نيستيم

تو شايسته آنى كه بر ما و گناهكاران بفضل و رحمت وسيعت جود و بخشش كنى پس تو بآنچه لايق بزرگوارى توست به ما احسان فرما

و بر ما كرم كن كه‏ بسيار محتاج عطاى توايم اى خداى بخشنده ما را به نور معرفتت هدايت فرمودى

و به فضل و رحمتت از غير بى ‏نياز گردانيدى و به نعمتت شب و روز پرورش يافتيم

گناهان ما پيش تو هويداست از تو اى خدا از آن گناهان طلب عفو و آمرزش می‌كنيم و بدرگاهت باز می‌گرديم

اى خدا تو در حق ما به نعمت‌هاى گوناگون محبت و مهربانى می‌كنى و ما در مقابل به نافرمانى و گناه مي‌پردازيم خير و بركات تو پيوسته بر ما نازل مي‌شود و شر و بد كارى ما بسوى تو بالا مى‏‌رود

و تو هميشه از ازل تا ابد پادشاه با كرم و احسانى كه اعمال زشت هميشگى ما مانع از آن نيست كه ما را غرق نعمت‌هاى ظاهر و باطن

بفضل و احسان خود گردانى پس منزهى تو و چقدر حلم و بزرگى لطف و كرمت در آغاز و انجام آفرينش بى‏‌پايان است

اى خدا نام‌هاى پاكت منزه و ثنا و ستايشت بزرگ و آثار و افعالت همه نيكو است

اى خداى من فضل وسيع بى‌‏پايان و حلم عظيم بى‌انتهايت برتر از آن است كه مرا با فعل من و گناه من مقايسه نمايى

از من درگذر از من درگذر از من درگذر اى سيد من اى سيد من اى سيد من

خداوندا ما را به ياد خود مشغول ساز و از قهر و غضبت امان بخش و از عذابت در جوار رحمتت پناه ده و از عطاهاى بى‏ حسابت روزى ما گردان و به فضل و كرم با ما نيكى و احسان فرما

و حج بيت الحرامت را نصيب ما گردان و پيغمبرت

كه درود و رحمت و مغفرت و خوشنوديت بر او و بر اهل بيتش باد زيارت قبرش را روزى ما گردان كه تو البته به خلق نزديكى و از لطف دعايشان اجابت مي‌كنى

اى خدا طاعتت را عوض هر كار نصيب ما گردان و ما را بر آيين خود و بر سنت پيغمبرت كه درود بر او و بر آلش باد بميران

خدايا بيامرز مرا و پدر و مادر مرا و بر آنها رحمت فرست كه آنان در خردسالى مربى من بودند و پاداش احسان‌هاى آنها كه به من كرده‌‏اند در حقشان احسان فرماو گناهانشان ببخش

خدايا بر تمام مرد و زن اهل ايمان از زندگان و مردگان مغفرتت را شامل گردان و ميان ما و آنها به خير و احسانت پيوند ده

بار الها زنده و مرده ما مسلمانان و حاضر و غايب و مرد و زن و صغير و كبير و آزاد و بنده ما همه را ببخش و بيامرز

آرى آنان كه از خدا برگشتند به دورترين وادى ضلالت و گمراهى در افتادند و آشكار به زيان سخت گرفتار شدند

خدايا درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و كارم را ختم به خير گردان

و مهمات امور دنيا و آخرتم را كفايت فرما و آنكه به حالم رحم نكند بر من مسلط مگردان

و بر من از جانب خود نگهبانى هميشه مقرر بدار و نعمت‌هاى شايسته‏‌اى كه به من عطا كردى از من باز مگير

و از فضل و كرمت به من روزى وسيع حلال پاكيزه روزى فرما

اى خدا مرا در پناه مراقبتت نگهدارى كن و در سايه محافظت و ظل حمايتت از هر بلا محفوظ دار

و حج بيت الحرامت را در اين سال و همه سال ديگر نصيبم گردان و زيارت قبر پيغمبر (ص) و ائمه هدى عليهم السلام را روزى كن

و از آن مشاهده مشرفه و مواقف با كرامت دور مگردان

اى خدا حال توبه‌اى به من عطا كن كه ديگر هرگز معصيت نكنم

و تا هستم اى پروردگار عالم كار خير را به‌قلبم الهام كن و در عملش موفقم ساز و شب و روز مرا خدا ترس گردان

اى خدا من چندان كه به عزم و جزم با خود گفتم و خويش را مهيا و آماده طاعتت ساختم و در پيشگاه تو به نماز ايستادم

آن هنگام مرا به خواب انداختى‏ و حال راز و نياز از من گاه مناجات باز گرفتى

اى خدا چه شد كه هر چه با خود عهد كرده و گفتم كه از اين پس سريرتم نيكو خواهد شد و به مجامع اهل توبه و مقام توابين نزديك مى‏‌شوم

بليه و حادثه‏ اى پيش آمد كه به عهد ثابت قدم نماندم و آن بليه ميان من و خدمتت حايل گرديد

اى سيد من شايد تو از درگاه لطفت مرا رانده‏ اى و از خدمت بندگيت دورم ساخته‌‏اى يا شايد ديدى من حق بندگيت را خفيف شمردم بدين جهت از درت مرا دور كردى

يا آنكه ديدى من از تو روى گردانم بدين سبب بر من غضب فرمودى يا آنكه در مقام دروغ گويانم يافتى لذا از نظر عنايتت دور افكندى

يا شايد ديدى كه من شكر گزارى از نعمت‌‌هايت نمى‏‌كنم مرا محروم ساختى يا شايد مرا در مجالس اهل علم نيافتى به خوارى و خذلانم انداختى

يا شايد مرا در ميان اهل غفلت يافتى بدين جرم از رحمتت نوميدم كردى

يا شايد ديدى در مجالس اهل باطل الفت گرفته‏ ام مرا ميان آنها وا گذاشتى يا شايد دوست نداشتى دعايم را بشنوى از درگاهت دورم كردى

يا شايد بجرم و گناهم مكافات كردى يا شايد به بى‏ شرم و حيايى با حضرتت مجازاتم نمودى

به هر حال اگر اى خداى من عفو كنى شايسته است كه پيش از من چه بسيار از گنه كاران را عفو كرده‏اى چرا كه لطف و كرمت اى خدا برتر و بالاتر از آن است كه بندگان مقصر را به كيفر رسانى

و من به فضل و رحمتت پناه آورده و از تو بسوى تو مى‏‌گريزم كه عفو و بخششت از كسى كه به تو حسن ظن دارد وعده قطعى است

اى خداى من فضل و رحمتت وسيع‏تر و حلم و بردباريت بزرگتر ازآن است كه با من به عملم مقايسه كنى يا مرا به گناهم خوار گردانى

و من كيستم اى مولاى من و چه قابليت دارم

مرا به فضل و كرمت ببخش اى سيد من و به عفوت بر من منت گذار و به لطفت بر زشتيم پرده پوشى كن و از توبيخ و تهديدم به ذات بزرگوارت درگذر

اى سيد من من آن طفل صغيرم كه توام پرورانيدى و آن نادانم كه توام دانش بخشيدى

و آن گمراهم كه توام هدايت كردى و آن خوار و ذليلم كه توام عزت و رفعت دادى

و آن ترسانم كه توام ايمن ساختى و آن گرسنه‏‌ام كه توام سير كردى و آن تشنه‏ ام كه توام سيراب كردى

و برهنه ‏ام كه پوشانيدى و فقيرى كه بى‏‌نيازش كردى و ناتوانى كه توانائيش دادى

و ذليلى كه عزيزش گردانيدى و مريضى كه شفا بخشيدى و سائلى كه به او عطا كردى

و گنه كارى كه بر گنهش پرده پوشيدى و خطا كارى كه عذرش پذيرفتى

و اندكى كه بسيارش نمودى و مغلوب و ناتوانى كه ياريش كردى و گريخته و آواره‏ اى كه جايگاهش دادى

من اى خدا همان كسم كه نه در خلوت از تو شرم و حيا كردم و نه در جمعيت مراقب وظايف بندگيت بودم منم كه مصايب و حوادث بزرگ بر من روى آور است

منم آن بنده ‏اى كه بر مولاى خود جرأت و جسارت نموده منم آنكه خداى جبار آسمان را نافرمانى كرده

من آن كسم كه بر معصيت‌هاى بزرگ رشوه داده من آن كسم كه هنگامى كه مژده پيش آمد گناهى به او دادند بسوى آن گناه شتابان مى‏رفت

منم آنكه مهلتم در عصيان براى توبه دادى و من از گنه باز نگشتم و بر من پرده‌پوشى كردى باز هم شرم و حيا نكردم و به معصيت پرداخته و از حد تجاوز كردم

و مرا از نظر انداختى باز هم باك نداشتم و باز به حلم و بردباريت مهلتم دادى و از كرم زشتيم در پرده داشتى تا آنجا كه گويى گناهانم را فراموش كرده‌‏اى

و از كيفر گناهان معافم داشته‌‏اى كه گويا از من شرم كرده‌‏اى

اى خدا من هنگامى كه به معصيتت پرداختم عصيان از راه انكار خداونديت نكردم و فرمانت را خفيف نشمردم و سينه در مقابل عقابت سپر نكردم و وعده مجازاتت را خوار و بى‏ اهميت ندانستم

بلكه عصيانم خطايى بود عارض شد و نفس زشت بر من شبهه كارى كرد و هوى و هوس غلبه كرد و بدبختى كمك نمود و ستارى و پرده پوشيت مغرورم ساخت

تا آنكه به كوشش و اختيار به عصيان و مخالفت پرداختم اكنون از عذاب تو كه مرا نجات خواهد داد؟

و فردا از دست دشمنان كه خلاصم تواند كرد؟ و اگر تو رشته محبت را از من بريدى ديگر به رشته كه چنگ زنم؟

پس واى به رسوائيم در آن هنگام كه كتاب تو تمام اعمالم را به‌شمار آورده كه اگر اميدم كرم و رحمت بى‌انتهايت نبود

و نهى تو از نوميدى گنه كاران وقتى كه متذكر اعمال زشت خود مى‏‌شدم به كلى نااميد مى‏‌گرديدم اى بهترين كسى كه او را به دعا بخوانند و نيكوترين كسى كه به كرمش اميدوار باشند

اى خدا به عهد و پيمان اسلام به‌سوى تو توسل جسته و به حرمت قرآن و ايمان به آن درگاهت اعتماد مى‏‌طلبم

و به دوستيم نسبت به پيغمبر امى قرشى هاشمى عربى تهامى مكى مدنى نزد تو تقرب مى‏ جويم

پس تو لطفى كن و انس مرا به‌واسطه ايمانم به تو بدل به وحشت مگردان و پاداشم را پاداش آنكه غير تو را پرستيده قرار مده

زيرا قومى به زبان‏ ايمان آوردند تا از شمشير اسلام خونشان محفوظ ماند و به اين آرزو رسيدند

و ما هم با دل و زبان به تو ايمان آورديم تا از گناهانمان درگذرى ما را هم به آرزويمان برسان و اميدوارى به كرم خود را بر ما ثابت و محقق گردان

و دلهاى ما را پس از آنكه هدايت يافتيم به تاريكى و گمراهى ميفكن و از جانب خود بر ما رحمت فرست كه همانا تويى بخشنده بى‏ عوض

بارى به‌مقام عزتت قسم كه اگر مرا از در لطف برانى هرگز از درگاهت به‌جايى نخواهم رفت

و از تملق و التماس به حضرتت دست نخواهم كشيد چرا كه قلبم شناسا و گواه كرم و رحمت بى‏ پايان توست

آرى بنده جز به درگاه مولايش كجا رود و مخلوق به كه پناهنده شود جز به خالقش

اى خدا اگر گردنم را به زنجيره اى قهرت مى‏‌بندى و عطايت را از ميان همه خلق از من منع كنى و فضيحت و رسوايي هايم به چشم بندگانت عيان سازى

و فرمان دهى كه مرا به آتش دوزخ كشند و ميان من و نيكان جدايى افكنى باز هرگز رشته اميدم از تو قطع نخواهد شد

و از اميدى كه به عفو و بخششت دارم منصرف نمى‏‌شوم و محبتت از دلم بيرون نخواهد رفت

من اى خدا عطا و بخشش‌ها و پرده‌پوشي‌هايت را بر من در دار دنيا هرگز فراموش نخواهم كرد اى سيد من حب دنيا را از دلم بيرون

بر و ميان من و حضرت مصطفى (ص) منتخب از تمام خلق و خاتم پيغمبرانت محمد كه درود خدا بر او و آلش باد جمع گردان

و مرا به درجه و مقام اهل توبه و بازگشت به درگاهت برسان و مرا بر گريه به حال خود يارى كن كه سخت عمرم را به تسويف و آرزوهاى باطل از دست دادم

و اينك به جايى رسيده‏‌ام كه از خوبى و اصلاح نفس خود به كلى نااميدم‏ پس از من بدحال به روزگارتر كيست

واى اگر من با چنين حال منتقل شوم به جانب قبرى كه براى خوابگاه خود مهيا نكرده و با عمل صالح فرش در آن بستر نگستردم

و چرا نگريم درصورتى‌كه نمى‏‌دانم مصيرم تا كجاست

و به كجا مى‏‌روم و اكنون مى‌‏بينم كه نفس با من خدعه مى‏‌كند و روزگار با من مكر مى‌ورزد درحالى‌كه عقاب مرگ بر سرم پر و بال گشوده است

پس چرا نگريم مى‏‌گريم بر جان دادنم مى‏‌گريم بر تاريكى قبرم مى‌گريم بر تنگى جاى ابدى خودم مى‏‌گريم براى سؤال منكر و نكير از من مى‏‌گريم

بر آن حالتى كه از قبر برهنه و خوار و ذليل بيرون آمده و بار سنگين اعمالم را بر پشت گرفته‌ام

گاهى به جانب راست خود مى‌‏نگرم و گاهى به جانب چپ در آن حال كه خلايق هر كسى به كارى غير كار من مشغولند و هر شخص در آن روز محتاج كار خويش است و از توجه به غير بى‏‌نياز

در آن روز گروهى رو سفيد و خندان لب و دلشادند و گروهى رخسارشان گرد آلود عصيان و در غبار ذلت و خوارى مستور است

اى سيد من همه اطمينان و اعتماد من و تمام اميد و توكلم به تو و علاقه خاطرم به رحمت و لطف توست

تويى كه هر كه را بخواهى به رحمتت نايل مى‏‌سازى و هر كه را دوست دارى به كرامتت هدايت مى‌كنى

پس تو را ستايش مى‏‌كنم براى آنكه قلب مرا از لوث شرك پاكيزه ساختى

و تو را سپاس می‌كنم براى آنكه زبانم را بذكرت گشودى آيا من بدين زبان لال شكر و سپاس تو توانم گفت يا با كمال جهد و كوشش در عمل رضا و خوشنوديت به دست توانم آورد

زبان من در قبال شكر تو بى‏ قدرو عملم در جنب نعمت و احسانت ناچيز است

اى خدا همانا جود و كرم تو دست اميد و آرزويم را دراز گشوده و بخشش تو عمل (ناقابلم) را پذيرفته اى سيد من شوق و رغبتم همه به‌سوى توست

و بيم و هراسم هم از توست آرزويم به تو منتهى است و اميد من مرا به درگاه تو مى‏‌کشد

و بر درگاه تو اى يگانه ‏ام همتم معتكف شده و در آنچه به حضور توست شوقم گشاده و تمام اميد و هراسم از تو

و انس و محبتم منحصر به تو و به‌سوى تو دو دست اميد گشوده ‏ام و به رشته طاعتت با هراس درآويخته‌ام

اى مولاى من به ياد تو دلم زنده است و به مناجاتت الم ترس (فراق) را از خود تسكين مى‌‏دهم پس اى مولاى من و اى آرزوى دل من و اى منتهاى مقصودم

تو ميان من و گناهانم كه مانع ملازمت طاعتت مى‏‌شود جدايى افكن

كه من به اميد هميشگى و آز و طمع بزرگ كه به حضرتت داشته‌‏ام از تو درخواست حاجت مى‏‌كنم كه تو بر ذات خويش رأفت و رحمت به بندگان را لازم كرده‌اى

پس اى خدا فرمان در همه عالم با توست و تو را شريكى نيست و خلق همه عيال و ريزه خور خوان احسان تواند و در قبضه قدرت تو

و همه موجودات عالم پيش حضرتت خاضع و فروتنند بزرگوار خدايى اى پروردگار عالميان

اى خدا در آن هنگام كه حجتم قطع مى‏‌شود و زبانم از جوابت لال و عقل و هوشم مضطرب مى‏‌گردد در آن حال بر من ترحم فرما

اى اميد بزرگ من گاه فقر و فاقه سخت مرا از كرمت محروم مساز و بواسطه جهل و نادانيم از درگاهت مران

و به كم صبرى منعم از لطفت مكن و چون فقيرم عطايم بخش و چون ناتوانم به حالم ترحم كن

اى سيد من تمام اعتماد و اطمينان خاطر و اميدو توكل من به توست و به رحمت بى ‏پايانت دل بسته‌‏ام

و به درگاه احسانت بار افكنده‏ ام و به جود و بخششت از تو مقصودم را مى‏‌طلبم و به اميد كرمت اى پروردگار دست دعا به‌سويت مى‏‌گشايم

و فقر و بى‏ نواييم را نزد تو آورده و پريشانى و نداريم را به غنا و بى‏ نيازى تو جبران مى‏‌كنم

و زير سايه عفوت ايستاده‌‏ام و به جود و كرمت چشم گشوده و به احسان قديمت هميشه نظر دارم

پس مرا به آتش (قهرت) مسوزان كه تو محل اميدوارى منى و در هاويه دوزخم جاى مده كه تو روشنى چشمم و نشاط قلب منى

اى سيد من حسن ظنم را به عطا و احسانت ثابت گردان كه تو محل وثوق منى و از ثواب خود محرومم مساز چرا كه از فقر و پريشانيم آگاهى

اى خدا اگر اجل من نزديك شده و عملم مرا به مقام قرب تو نرسانيد من هم اعتراف به گناهم را اسباب عذر گردانيده‌‏ام

اى خدا اگر تو عفو كردى كه سزاوارتر از تو به عفو است

و اگر عذاب كردى كه از تو در حكم عادل‏ تر است خدا در اين دنيا به حال غربتم رحم كن

و هنگام مرگ بر غم و حسرتم و در لحد به تنهايى و وحشتم رحم كن و چون براى حساب نامه عملم گشوده شود به حال ذلتم در پيشگاه عظمتت ترحم فرما

و گناهانى را كه از چشم مردم پنهان است بر من ببخش و لطفى كه به آن گناهم را مستور كرده ‏اى برقرار دار

باز هم ترحم كن آنگاه كه در بستر مرگ افتاده‌‏ام و قادر بر حركت نيستم و دست دوستان مرا حركت مى‏‌دهد

و تفضل فرما آنگاه كه در وقت غسل دادن دست همسايگان صالح به راست و چپم مى‏‌گرداند

و لطف و مهربانى كن‏ آنگاه كه خويشانم اطراف جنازه‏‌ام را برگرفته‌‏اند و آنگاه كه از اين جهان رخت بر بستم و در قبر بر حضرتت غريب و تنها وارد شدم

بر من ببخش و در آن منزل تازه بر غربتم ترحم فرما تا آنجا هم انس و الفت به غير تو نگيرم

اى سيد من اگر تو مرا به خود واگذارى هلاك خواهم شد اى آقاى من اگر تو از لغزش هايم درنگذرى پس من به‌سوى كه پناه برم و به درگاه كه زارى كنم

و اگر عنايتت در خوابگاه مرگ شامل حالم نشود به كدام در پناهنده شوم اگر تو غم و اندوهم زايل نگردانى

اى آقاى من اگر تو به من رحم نكنى من كه را دارم و كه به من رحم خواهد كرد و اگر فضل تو شاملم نگردد به فضل و كرم كه روز بيچارگى اميدوار باشم

و بسوى كه از گناهانم آنگاه كه اجلم فرا رسد توانم گريخت اى آقاى من مرا عذاب مكن چرا كه به تو اميدوارم

اى خدا اميدم را به حضرت كريمت ثابت و محقق ساز و ترسم را به ايمنى مبدل گردان كه از بسيارى گناهان جز به عفو و بخششت به جايى اميد ندارم

اى سيد من از تو چيزى مى‏ طلبم كه استحقاق آن ندارم اما تو اهل تقوى و آمرزشى

پس تو از من درگذر و به نظر لطفت لباسى كه زشتي‌هايم بپوشاند در پوشان

و از آن اعمال زشت درگذر كه ديگر مؤاخذه ‌ام نفرمايى چرا كه تو صاحب احسان هميشگى و بخشش عظيم و گذشت بزرگوارانه‌‏اى

اى خدا تو آن كريمى كه احسانت بر آنكس هم كه از تو درخواست نكند افاضه مي شود بلكه بر منكران خدائيت هم مي‌رسد

پس چگونه بر آنكس كه از تو مسئلت كرده و بيقين كامل مي‌داند كه خلق همه از تو و فرمان بر خلق مختص توست نخواهد رسيد بزرگوار و بلند مرتبه‏ اى اى پروردگار عالم

اى آقاى من بنده مسكين تو را فقر و بيچارگى به درگاه كرم تو باز داشته و حلقه بر در احسانت به دعا مى‌زند

پس تو به بزرگوارى و كرم روى از وى مگردان

و تقاضاهايم قبول فرما كه من به اين دعاى (مفصل) تو را خواندم

و اميد آن دارم كه دعايم رد نفرمايى چرا كه من به رأفت و مهربانى تو آگاهم

اى خدا تو آن كريمى كه سائل تو را خسته نمي‌كند و از عطا و بخشش تو را نقصانى نمي‌رسد تو در اوصاف كمال به‌مقامى كه خود ستايش خويش توانى كرد و برترى از آنچه ما بگوييم

اى خدا من از تو درخواست مي‌كنم صبرى نيكو و گشايشى نزديك و زبانى گوياى بصدق و حقيقت و پاداشى بزرگ از تو درخواست مي‌كنم

اى پروردگار از خير و خوبي‌ها همه را آنچه دانسته و آنچه را ندانسته‏‌ام باز درخواست مى‏‌كنم

اى خدا از بهترين آنچه بندگان صالحت از تو درخواست كردند اى بهترين كسى كه از او درخواست توان كرد و اى بهترين عطابخش

درخواست مرا درباره شخص خود و اهل بيتم و والدينم و خاندانم و برادران خدا پرستم همه را عطا فرما

و عيشم را خوش و مروت و فتوتم را محكم و آشكارا گردان و جميع احوالم را اصلاح فرما

و مرا از آنان قرار ده كه عمرش طولانى و عملش نيكو و نعمتت را بر او كامل گردانيده ‏اى و از او خوشنودى

و حيات خوش با نشاط دايم ابدى با نيكوترين مكرمت و تمام ترين زندگانى به او مرحمت فرموده ‏اى

كه تو خدايى و هر چه بخواهى به قدرت كامله مى‏‌كنى و غير تو كسى هر چه بخواهد نتواند كرد

اى خداى من مرا به ذكر خاص خود مخصوص گردان و هر عمل كه براى تقرب به حضرتت به‌جاى آرم در ساعات شب

و اطراف روز رياء و خودنمايى و بطالت و عياشى قرار مده و مرا از بندگان خاشع خود بگردان

خدايا مرا روزى وسيع عطا كن و نعمت امنيت بخش و اهل و مال و فرزندم را مايه روشنى چشم و شادى خاطر گردان

و نعمت هايى كه مرا عطا كرده‌‏اى پاينده ساز و تنم را سالم و نيرومند و دينم را (از دست شيطان) محفوظ دار

و پيوسته عمرم را به كار طاعت خود و رسولت محمد صلى الله عليه و آله بدار

و مرا از آن بندگان كه نزد تو نصيبشان از همه وافرتر است مقرر فرما هم در خير و بركتى كه نازل كرده‌‏اى و مى‌كنى در ماه مبارك رمضان در شب قدر

و هم آنچه در هر سال نازل خواهى كرد و از رحمتت كه منتشر بر خلق مى‏‌گردانى نصيبم ده و هم لباس عافيتى كه به بندگان مى‏‌پوشانى بر من بپوشان

و هر بليه و آلامى كه برطرف مى‌كنى و خوبي‌ها كه مى‏‌گردانى و گناهانى كه از آن در مى‏‌گذرى مرا بهره‏‌مند ساز

و هم اى خدا حج بيت الحرامت را در اين سال و همه سال ديگر و رزق وسيع از فضل و كرم بى‌‏پايانت نصيبم فرما

و شر و بدي‌ها را اى آقاى من از من دفع گردان و دين و مظالمم را به كرمت ادا ساز تا ديگر در اذيت و رنج و غم از قبل هيچ يك از آنها نباشم

و چشم و گوش دشمنان و حسودان و بيدادگران را بر من ببند

و مرا بر آنها منصور و غالب گردان و ديده‏ ام روشن و دلم شاد فرما

و از هر هم و غم و پريشانيم گشايش و رهايى‌بخش و هر كه از قصد با من سوء قصدى كند زير قدم قدرتم پايمالش ساز

و شر شيطان و شر سلطان و شر اعمال بدم را از من كفايت فرما و از تمام گناهان مرا پاك گردان

و به عفو و كرمت از آتش دوزخم نجات بخش و به لطف و رحمتت به بهشت ابدم داخل گردان و به فضلت با حور العينم قرين ساز

و مرا با اولياء صالح خود يعنى محمد و آلش محشور گردان كه آنان نيكويان و پاكان و پاكيزگان و برگزيدگان عالمند

درود و رحمت و بركاتت بر آنها باد و بر جسم و جان آنان باد

اى خداى من و سيد من بعزت و جلالت قسم كه اگر تو از من به گناهانم بازخواست كنى من هم به‌عفو و بخششت از تو باز خواست خواهم كرد

و اگر از من به خواريم بازخواست كنى من هم به كرم و بزرگواريت از تو باز خواست خواهم كرد و اگر به دوزخم داخل سازى اهل آتش را از محبتم به تو آگاه مى‌‏سازم

اى خداى من و سيد من اگر تو بر غير اولياء خود و اهل طاعت خويش نبخشايى پس گناهكاران به درگاه كه تضرع و زارى كنند

و اگر تو با غير وفادارانت اكرام و احسان نفرمايى پس بد كاران به درگاه كه پناهنده شوند

اى خدا اگر مرا در آتش برى دراين‌صورت دشمنت (شيطان) شاد مى‌شود و اگر در بهشت برى پيغمبرت شاد خواهد شد

و من قسم به خدا يقين دارم كه تو سرور پيغمبرت را دوست‏ تر دارى از سرور دشمنت

اى خدا از تو درخواست مي‌كنم كه دلم را مملو از دوستى خود گردانى و سراسر قلبم را پر خوف و خشيت خود و تصديق بكتاب خود

و ايمان كامل بحضرتت گردانى و دلم را پر غم و اندوه خود و شوق لقاى خويش سازى

اى خداى صاحب جلال و بزرگوارى ملاقات خود را محبوب من‏و ملاقات مرا محبوب خود گردان و در هنگام لقاى خويش برايم راحتى و گشايش و كرامت مقرر فرما

اى خدا مرا به صالحان گذشته در پيوند و از صالحان باقى قرار ده و به راه صالحانم رهوار سازد

و مرا بر مخالفت هواى نفس خود به آنچه صالحان را يارى كردى مدد فرما و ختم كارم را نيكوترين عمل گردان

و پاداشم را از آن عمل نيك به رحمتت بهشت ابد قرار ده و مرا يارى كن كه هر نعمتى كه به من عطا كرده‌اى به شايستگى و صلاح كار بندم

و مرا اى خدا ثابت قدم بدار و به‌سوى بلا و مهلك‌ه‏اى كه از آنم نجات داده‏‌اى بر مگردان اى پروردگار عالم

اى خدا از تو درخواست مى‏‌كنم ايمان ثابتى كه تا روز لقاى تو باقى ماند و بر آن ايمان تا زنده‏ ام مرا باقى دار و بر آن بميران

و بر آن ايمانم در قيامت برانگيز و دلم را از ريا و خود نمايى و شك و ظاهر سازى در دينت بيزار گردان تا عملم خالص براى تو باشد

اى خدا مرا بصيرتى در دين خود و فراستى در حكم خود و فهم و هوشى در علم كتاب خويش عطا فرما و كفلين از رحمتت بخش

و مقام ورعى بخش كه مانع از هر چه عصيان توست شود و به نور معرفتت رو سفيدم كن و ميل و رغبتم را به آنچه در جهان باقى نزد توست معطوف گردان

و مرا به راه (رضاى) خود و بر آيين پيغمبرت صلى الله عليه و آله بميران

اى خدا پناه مى‌‏برم به تو از صفات رذيله ترس و بد دلى و كسالت و مهملى و اندوه و هراس و بخل و غفلت و قساوت قلب

و فقر و بيچارگى و هر بليه و رنج و هر زشتى ظاهر و باطن

و نيز پناه مى ‏برم ‏به تو از نفسى كه قناعت نكند و شكمى كه از دنيا سير نشود و دلى كه از تو خاشع و ترسان نباشد و از دعايى كه مستجاب نشود و عملى كه سود نبخشد

و نيز پناه مى‌‏برم به تو اى خدا كه جان و دين و مال و هر نعمتى روزيم كردى همه را از دستبرد ديو رجيم محفوظ دارى كه البته تو شنواى دانايى

اى خدا هيچكس مرا از قهر تو پناه نتواند داد و جز تو ملجأ و پناهى ندارم پس مرا در دنيا و عقبى به هيچ يك از عقوبت‌هايت مبتلا مگردان

و به هيچ مهلكه و عذاب دردناك باز ميفكن

اى خدا عملم بپذير و نامم بلند گردان و درجه ‏ام رفيع ساز و گناهم بريز و خطايم را ياد آورم مساز

و پاداش نشستن و سخن گفتن و دعا و تضرعم را رضا و خوشنوديت و بهشت ابدت قرار ده

و اى خدا به كرمت هر چه درخواست كردم همه را عطا فرما و زياده بر آن از فضل و رحمتت ببخش كه دل من اى پروردگار عالم به‌سوى تو مايل و مشتاق است

اى خدا تو در كتابت آياتى نازل فرمودى كه ما از هر كس در حقمان ظلم و ستم كرده عفو كنيم

و ما در حق نفس خود ظلم كرديم تو هم از ظلم ما عفو فرما كه تو در اين عفو و بخشش از ما سزاوارترى

و باز به ما امر فرمودى كه سائلى را از درگاه خود محروم برنگردانيم و من هم سائلم بدرگاه كرمت پس مرا تا حاجتم روا نسازى باز مگردان

و باز امر فرمودى كه در حق هر كه در ملك و تصرف ماست نيكى و احسان كنيم و ما بندگان توايم تو هم در حق ما نيكى كن و از آتش قهرت آزادمان ساز

اى آنكه هنگام بلا و رنج ملجأ و پناه و در سختى‏‌ها فريادرس مايى

من به درگاه تو مى‌‏نالم و تو را فريادرس مى‏‌دانم و به تو پناه آورده‌ام نه به كسى ديگر جز تو و از درى‏جز درگاهت گشايشى نمى‏‌طلبم

پس تو اى خدا به‌فريادم رس و عقده‏‌هاى قلبم بگشا اى آنكه اسيران را آزاد مى ‏كنى و از گناهكاران بسيار در مي‌گذرى

از من هم اين عمل كم بپذير و از گناهان بسيارم درگذر كه تو بسيار مهربان و آمرزنده‌‏اى

اى خدا من از تو درخواست مى‏‌كنم ايمانى ثابت كه هميشه در قلبم برقرار باشد و يقينى كامل تا بدانم كه به من جز آنچه قلم تقدير تو نگاشته نخواهد رسيد

و مرا در زندگانى به هر چه قسمتم كردى راضى و خشنود سازى اى مهربان ترين مهربانان عالم.

دعای ابوحمزه ثمالی تصویری