متن سوره فرقان با ترجمه فارسی و فایل صوتی
اگر به دنبال متن کامل سوره فرقان با ترجمه فارسی، صوت زیبا و ویدیوی با کیفیت هستید، در این صفحه می‌توانید به تمام آنچه نیاز دارید دسترسی پیدا کنید. سوره مبارکه فرقان که از سوره‌های مکی قرآن کریم است، با بیانی رسا به تبیین حق و باطل و اهمیت پیروی از وحی می‌پردازد. ما در اینجا متن عربی سوره فرقان را همراه با ترجمه فارسی روان و تلاوتی دل‌نشین از قاریان برجسته ارائه داده‌ایم تا تجربه‌ای معنوی، آموزشی و شنیداری برای علاقه‌مندان به قرآن فراهم کنیم. همچنین، ویدیو تلاوت تصویری این سوره نورانی نیز برای استفاده آسان‌تر کاربران در دسترس قرار گرفته است.
سوره فرقان با صوت زیبا
در این صفحه، متن کامل سوره فرقان با ترجمه فارسی و تلاوتی دل‌نشین با صدای اساتید بزرگی چون عبدالباسط، پرهیزگار، شاکرنژاد و منشاوی در دسترس شماست. با گوش سپردن به این صوت‌های زیبا و روح‌نواز، مفاهیم ژرف این سوره را بهتر درک خواهید کرد.
متن سوره فرقان با ترجمه
در این بخش، متن کامل سوره فرقان همراه با ترجمه فارسی به صورت دقیق و روان ارائه شده است. این سوره با تأکید بر تمایز حق از باطل، پیام‌های مهمی برای هدایت انسان‌ها دارد.
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بزرگ [و خجسته] است كسى كه بر بنده خود فرقان [=كتاب جداسازنده حق از باطل] را نازل فرمود تا براى جهانيان هشداردهنده اى باشد (۱)
همان كس كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست و فرزندى اختيار نكرده و براى او شريكى در فرمانروايى نبوده است و هر چيزى را آفريده و بدان گونه كه درخور آن بوده اندازهگيرى كرده است (۲)
و به جاى او خدايانى براى خود گرفتهاند كه چيزى را خلق نمى‌كنند و خود خلق شده‌اند و براى خود نه زيانى را در اختيار دارند و نه سودى را و نه مرگى را در اختيار دارند و نه حياتى و نه رستاخيزى را (۳)
و كسانى كه كفر ورزيدند گفتند اين [كتاب] جز دروغى كه آن را بربافته [چيزى] نيست و گروهى ديگر او را بر آن يارى كرده‌اند و قطعا [با چنين نسبتى] ظلم و بهتانى به پيش آوردند (۴)
و گفتند افسانههاى پيشينيان است كه آنها را براى خود نوشته و صبح و شام بر او املا مىشود (۵)
بگو آن را كسى نازل ساخته است كه راز نهان‌ها را در آسمانها و زمين مىداند و هموست كه همواره آمرزنده مهربان است (۶)
و گفتند اين چه پيامبرى است كه غذا مىخورد و در بازارها راه مىرود؟ چرا فرشتهاى به سوى او نازل نشده تا همراه وى هشداردهنده باشد؟ (۷)
يا گنجى به طرف او افكنده نشده يا باغى ندارد كه از [بار و بر] آن بخورد؟ و ستمكاران گفتند جز مردى افسون‌شده را دنبال نمىكنيد (۸)
بنگر چگونه براى تو مثل‌ها زدند و گمراه شدند، در نتيجه نمىتوانند راهى بيابند (۹)
بزرگ [و خجسته] است كسى كه اگر بخواهد بهتر از اين را براى تو قرار مى‌دهد: باغهايى كه جويبارها از زير [درختان] آن روان خواهد بود، و براى تو كاخ‌ها پديد مى‌آورد (۱۰)
[نه] بلكه [آنها] رستاخيز را دروغ خواندند و براى هر كس كه رستاخيز را دروغ خواند، آتش سوزان آماده كرده‌ايم (۱۱)
چون [دوزخ] از فاصله‌اى دور آنان را ببيند، خشم و خروشى از آن مى‌شنوند (۱۲)
و چون آنان را در تنگنايى از آن، به زنجير كشيده بيندازند، آنجاست كه مرگ [خود] را مى‌خواهند (۱۳)
امروز يك بار هلاك [خود] را مخواهيد و بسيار هلاك [خود] را بخواهيد (۱۴)
بگو آيا اين [عقوبت] بهتر است يا بهشت جاويدان كه به پرهيزگاران وعده داده شده است كه پاداش و سرانجام آنان است (۱۵)
جاودانه هر چه بخواهند در آنجا دارند پروردگار تو مسؤول [تحقق] اين وعده است (۱۶)
و روزى كه آنان را با آنچه به جاى خدا مى پرستند محشور مى كند پس مى فرمايد آيا شما اين بندگان مرا به بيراهه كشانديد يا خود گمراه شدند (۱۷)
مى گويند منزهى تو ما را نسزد كه جز تو دوستى براى خود بگيريم ولى تو آنان و پدرانشان را برخوردار كردى تا [آنجا كه] ياد [تو] را فراموش كردند و گروهى هلاك شده بودند (۱۸)
قطعا [خدايانتان] در آنچه مى گفتيد شما را تكذيب كردند در نتيجه نه مى توانيد [عذاب را از خود] دفع كنيد و نه [خود را] يارى نماييد و هر كس از شما شرك ورزد عذابى سهمگين به او می‌چشانيم (۱۹)
و پيش از تو پيامبران [خود] را نفرستاديم جز اينكه آنان [نيز] غذا مى خوردند و در بازارها راه مى رفتند و برخى از شما را براى برخى ديگر [وسيله] آزمايش قرار داديم آيا شكيبايى مى كنيد و پروردگار تو همواره بيناست (۲۰)
و كسانى كه به لقاى ما اميد ندارند گفتند چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند يا پروردگارمان را نمى بينيم قطعا در مورد خود تكبر ورزيدند و سخت سركشى كردند (۲۱)
روزى كه فرشتگان را ببينند آن روز براى گناهكاران بشارتى نيست و مى گويند دور و ممنوع [آيد از رحمت خدا] (۲۲)
و به هر گونه كارى كه كرده اند مى پردازيم و آن را [چون] گردى پراكنده مى سازيم (۲۳)
آن روز جايگاه اهل بهشت بهتر و استراحتگاهشان نيكوتر است (۲۴)
و روزى كه آسمان با ابرى سپيد از هم مى شكافد و فرشتگان نزول يابند (۲۵)
آن روز فرمانروايى بحق از آن [خداى] رحمان است و روزى است كه بر كافران بسى دشوار است (۲۶)
و روزى است كه ستمكار دستهاى خود را مى گزد [و] مى گويد اى كاش با پيامبر راهى برمى گرفتم (۲۷)
اى واى كاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم (۲۸)
او [بود كه] مرا به گمراهى كشانيد پس از آنكه قرآن به من رسيده بود و شيطان همواره فروگذارنده انسان است (۲۹)
و پيامبر [خدا] گفت پروردگارا قوم من اين قرآن را رها كردند (۳۰)
و اين گونه براى هر پيامبرى دشمنى از گناهكاران قرار داديم، و همين بس كه پروردگارت راهبر و ياور توست. (۳۱)
و كسانى كه كافر شدند گفتند: چرا قرآن يكجا بر او نازل نشده است؟ اين گونه [ما آن را به تدريج نازل كرديم] تا دل تو را بدان استوار گردانيم، و آن را آرام‌آرام خوانديم. (۳۲)
و هيچ مثَلی برای تو نمی‌آورند مگر اينكه ما حق را با نيكوترين بيان برای تو می‌آوريم. (۳۳)
كسانى كه به رو افتاده به سوى جهنم رانده مىشوند، آنان بدترين جايگاه و گمراه‌ترين راه را دارند. (۳۴)
و به يقين ما به موسى كتاب [آسمانى] عطا كرديم و برادرش هارون را همراه او ياور گردانيديم. (۳۵)
پس گفتيم هر دو به سوى قومى كه آيات ما را دروغ شمردند برويد، پس آنان را به شدت هلاك كرديم. (۳۶)
و قوم نوح را، آنگاه كه پيامبران را تكذيب كردند، غرق ساختيم و آنان را عبرتى براى مردم قرار داديم، و براى ستمكاران عذابى دردناك آماده كرديم. (۳۷)
و [نيز] عاد و ثمود و اصحاب رس و بسيارى از نسل‌هاى ميان آنان را [هلاك كرديم]. (۳۸)
و براى همه آنان مثل‌ها زديم و همه را به كلى نابود كرديم. (۳۹)
و قطعاً بر شهرى كه باران عذاب بر آن باريد گذر كرده‌اند؛ مگر آن را نديده‌اند؟ آرى، آنان به رستاخيز اميد نداشتند. (۴۰)
و چون تو را ببينند جز به ريشخندت نگيرند [و گويند]: آيا اين همان كسى است كه خدا او را به رسالت فرستاده است؟ (۴۱)
نزديك بود ما را از معبودهايمان گمراه كند اگر بر آنها پايدارى نمى‌كرديم؛ و به زودى هنگامى كه عذاب را ببينند، خواهند دانست چه كسى گمراه‌تر است. (۴۲)
آيا ديدى آن كس را كه هواى نفس خود را معبود خويش قرار داده است؟ آيا تو مى‌توانى نگهبان او باشى؟ (۴۳)
آيا گمان مى‌كنى بيشترشان مى‌شنوند يا مى‌انديشند؟ آنان جز همانند چهارپايان نيستند، بلكه گمراه‌ترند. (۴۴)
آيا نديدى كه پروردگارت چگونه سايه را گسترده است؟ و اگر مى‌خواست، آن را ساكن قرار مى‌داد. سپس خورشيد را بر آن دليل قرار داديم. (۴۵)
سپس آن را اندك اندك به سوى خود بازمى‌گيريم. (۴۶)
و اوست كسى كه شب را براى شما پوششى قرار داد، و خواب را مايه آرامشى، و روز را زمان برخاستن شما گردانيد. (۴۷)
و اوست آن كس كه بادها را نويدى پيشاپيش رحمت خود [= باران] فرستاد و از آسمان آبى پاك فرود آورديم. (۴۸)
تا به وسيله آن سرزمينى پژمرده را زنده گردانيم و آن را به آنچه خلق كرده‌ايم از دامها و انسان‌هاى بسيار بنوشانيم. (۴۹)
و قطعا آن [پند] را ميان آنان گوناگون ساختيم تا توجه پيدا كنند، ولى بيشتر مردم جز ناسپاسى نخواستند. (۵۰)
و اگر مى‌خواستيم، قطعا در هر شهرى هشداردهنده‌اى برمى‌انگيختيم. (۵۱)
پس از كافران اطاعت مكن و با [الهام گرفتن از] قرآن با آنان به جهادى بزرگ بپرداز (۵۲)
و اوست كسى كه دو دريا را موجزنان به سوى هم روان كرد اين يكى شيرين [و] گوارا و آن يكى شور [و] تلخ است و ميان آن دو مانع و حريمى استوار قرار داد (۵۳)
و اوست كسى كه از آب بشرى آفريد و او را [داراى خويشاوندى] نسبى و دامادى قرار داد و پروردگار تو همواره تواناست (۵۴)
و غير از خدا چيزى را مى پرستند كه نه سودشان مى دهد و نه زيانشان مى رساند و كافر همواره در برابر پروردگار خود همپشت [شيطان] است (۵۵)
و تو را جز بشارتگر و بيم دهنده نفرستاديم (۵۶)
بگو بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمى كنم جز اينكه هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش [در پيش] گيرد (۵۷)
و بر آن زنده كه نمى ميرد توكل كن و به ستايش او تسبيح گوى و همين بس كه او به گناهان بندگانش آگاه است (۵۸)
همان كسى كه آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است در شش روز آفريد آنگاه بر عرش استيلا يافت رحمتگر عام [اوست] در باره وى از خبره اى بپرس [كه مى داند] (۵۹)
و چون به آنان گفته شود [خداى] رحمان را سجده كنيد مى گويند رحمان چيست آيا براى چيزى كه ما را [بدان] فرمان مى دهى سجده كنيم و بر رميدنشان مى افزايد (۶۰)
[فرخنده و] بزرگوار است آن كسى كه در آسمان برجهايى نهاد و در آن چراغ و ماهى نوربخش قرار داد (۶۱)
و اوست كسى كه براى هر كس كه بخواهد عبرت گيرد يا بخواهد سپاسگزارى نمايد شب و روز را جانشين يكديگر گردانيد (۶۲)
و بندگان خداى رحمان كسانى اند كه روى زمين به نرمى گام برمى دارند و چون نادانان ايشان را طرف خطاب قرار دهند به ملايمت پاسخ مى دهند (۶۳)
و آنانند كه در حال سجده يا ايستاده شب را به روز مى آورند (۶۴)
و كسانى اند كه مى گويند پروردگارا عذاب جهنم را از ما بازگردان كه عذابش سخت و دايمى است (۶۵)
و در حقيقت آن بد قرارگاه و جايگاهى است (۶۶)
و كسانى اند كه چون انفاق كنند نه ولخرجى مى كنند و نه تنگ مى گيرند و ميان اين دو [روش] حد وسط را برمى گزينند (۶۷)
و كسانى اند كه با خدا معبودى ديگر نمى خوانند و كسى را كه خدا [خونش را] حرام كرده است جز به حق نمى كشند و زنا نمى كنند و هر كس اينها را انجام دهد سزايش را ريافت خواهد كرد (۶۸)
براى او در روز قيامت عذاب دو چندان مى شود و پيوسته در آن خوار مى ماند (۶۹)
مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته كند پس خداوند بديهايشان را به نيكيها تبديل مى كند و خدا همواره آمرزنده مهربان است (۷۰)
و هر كس توبه كند و كار شايسته انجام دهد در حقيقت به سوى خدا بازمى گردد (۷۱)
و كسانى اند كه گواهى دروغ نمى دهند و چون بر لغو بگذرند با بزرگوارى مى گذرند (۷۲)
و كسانى اند كه چون به آيات پروردگارشان تذكر داده شوند كر و كور روى آن نمى افتند (۷۳)
و كسانى اند كه مى گويند پروردگارا به ما از همسران و فرزندانمان آن ده كه مايه روشنى چشمان [ما] باشد و ما را پيشواى پرهيزگاران گردان (۷۴)
اينانند كه به پاس آنكه صبر كردند غرفه[هاى بهشت را] پاداش خواهند يافت و در آنجا با سلام و درود مواجه خواهند شد (۷۵)
در آنجا جاودانه خواهند ماند چه خوش قرارگاه و مقامى (۷۶)
بگو اگر دعاى شما نباشد پروردگارم هيچ اعتنايى به شما نمى كند در حقيقت شما به تكذيب پرداخته ايد و به زودى [عذاب بر شما] لازم خواهد شد (۷۷)
کلیپ تصویری سوره فرقان با صدای استاد پرهیزگار
در این ویدیو، تلاوت تصویری سوره مبارکه فرقان با صدای دل‌نشین استاد پرهیزگار به همراه نمایش هم‌زمان متن عربی و ترجمه فارسی ارائه شده است.