متن سوره نور با ترجمه فارسی و فایل صوتی
سوره نور، بیست‌و‌چهارمین سوره قرآن کریم و یکی از سوره‌های مدنی است؛ یعنی پس از هجرت پیامبر اسلام (ص) در مدینه نازل شده است. سوره‌های مدنی معمولاً به تنظیم روابط اجتماعی، خانوادگی و حقوق فردی در جامعه اسلامی می‌پردازند و سوره نور یکی از بارزترین نمونه‌های این سبک از آیات قرآن است.
این سوره با آیات روشن و کاربردی خود، موضوعاتی حیاتی مانند حجاب، عفاف، پاکدامنی، مجازات تهمت ناروا، حفظ حریم خصوصی و آداب معاشرت را به روشنی بیان می‌کند. همچنین، آیه ۳۵ این سوره که با عبارت مشهور «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ» آغاز می‌شود، از عمیق‌ترین آیات قرآن در توصیف نور الهی است؛ به‌طوری‌که نام سوره نیز برگرفته از همین آیه است.
سوره نور نقشی کلیدی در پایه‌گذاری فرهنگ اسلامی دارد؛ فرهنگی که بر اساس پاکی درون، عدالت اجتماعی و رعایت اخلاق فردی و جمعی شکل می‌گیرد. این سوره نه‌تنها از نظر محتوای معنوی ارزشمند است، بلکه راهکارهایی کاربردی برای سلامت خانواده و جامعه ارائه می‌دهد.
سوره نور با صوت زیبا
اگر به‌دنبال شنیدن سوره نور با صوت زیبا و دلنشین هستید، در این بخش فایل‌های صوتی متنوع و با کیفیت بالا از بهترین قاریان قرآن در اختیار شما قرار دارد. تلاوت‌هایی تاثیرگذار و گوش‌نواز از استاد شهریار پرهیزکار، عبدالباسط عبدالصمد، سید جواد شاکرنژاد، و نسخه‌های تندخوانی (تحدیر) از قاریان خوش‌صدای معاصر همچون استاد معتز آقایی و احمد دباغ، برای پخش آنلاین آماده شده است.
متن سوره نور با ترجمه
متن کامل سوره نور همراه با ترجمه فارسی دقیق و روان در اختیار شما قرار گرفته است. آیات این سوره با فونت درشت، واضح و خوانا تنظیم شده‌اند تا مطالعه و درک مفاهیم قرآنی برای همه کاربران، به‌ویژه سالمندان یا افرادی با دید ضعیف، آسان‌تر باشد.
به‌نام خداوند رحمتگر مهربان
[اين] سورهاى است كه آن را نازل و آن را فرض گردانيديم و در آن آياتى روشن فرو فرستاديم باشد كه شما پند پذيريد
به هر زن زناكار و مرد زناكارى صد تازيانه بزنيد و اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد در [كار] دين خدا نسبت‌به آن دو دلسوزى نكنيد و بايد گروهى از مؤمنان در كيفر آن دو حضور يابند
مرد زناكار جز زن زناكار يا مشرك را به همسرى نگيرد و زن زناكار جز مرد زناكار يا مشرك را به زنى نگيرد و بر مؤمنان اين [امر] حرام گرديده است
و كسانى كه نسبت زنا به زنان شوهردار مىدهند سپس چهار گواه نمىآورند هشتاد تازيانه به آنان بزنيد و هيچگاه شهادتى از آنها نپذيريد و اينانند كه خود فاسقند
مگر كسانى كه بعد از آن [بهتان] توبه كرده و به صلاح آمده باشند كه خدا البته آمرزنده مهربان است
و كسانى كه به همسران خود نسبت زنا مىدهند و جز خودشان گواهانى [ديگر] ندارند هر يك از آنان [بايد] چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه او قطعا از راستگويان است
و [گواهى در دفعه] پنجم اين است كه [شوهر بگويد] لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد
و از [زن] كيفر ساقط مىشود درصورتى‌كه چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه [شوهر] او جدا از دروغگويان است
و [گواهى] پنجم آنكه خشم خدا بر او باد اگر [شوهرش] از راستگويان باشد
و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اينكه خدا توبهپذير سنجيده كار است [رسوا مىشديد]
در حقيقت كسانى كه آن بهتان [داستان افك] را [در ميان] آوردند دستهاى از شما بودند آن [تهمت] را شرى براى خود تصور مكنيد بلكه براى شما در آن مصلحتى [بوده] است براى هر مردى از آنان [كه در اين كار دست داشته] همان گناهى است كه مرتكب شده است و آن كس از ايشان كه قسمت عمده آن را به گردن گرفته است عذابى سخت خواهد داشت
چرا هنگامى كه آن [بهتان] را شنيديد مردان و زنان مؤمن گمان نيك به خود نبردند و نگفتند اين بهتانى آشكار است
چرا چهار گواه بر [صحت] آن [بهتان] نياوردند پس چون گواهان [لازم] را نياوردهاند اينانند كه نزد خدا دروغگويانند
و اگر فضل خدا و رحمتش در دنيا و آخرت بر شما نبود قطعا به [سزاى] آنچه در آن به دخالت پرداختيد به شما عذابى بزرگ مى‌رسيد
آنگاه كه آن [بهتان] را از زبان يكديگر مىگرفتيد و با زبان‌هاى خود چيزى را كه بدان علم نداشتيد مى‌گفتيد و مى‌پنداشتيد كه كارى سهل و ساده است با اينكه آن [امر] نزد خدا بس بزرگ بود
و [گر نه] چرا وقتى آن را شنيديد نگفتيد براى ما سزاوار نيست كه در اين [موضوع] سخن گوييم [خداوندا] تو منزهى اين بهتانى بزرگ است
خدا اندرزتان مىدهد كه هيچگاه ديگر مثل آن را اگر مؤمنيد تكرار نكنيد
و خدا براى شما آيات [خود] را بيان مى‌كند و خدا داناى سنجيده كار است
كسانى كه دوست دارند كه زشتكارى در ميان آنان كه ايمان آوردهاند شيوع پيدا كند براى آنان در دنيا و آخرت عذابى پر درد خواهد بود و خدا[ست كه] مى داند و شما نمیدانید
و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اينكه خدا رئوف و مهربان است [مجازات سختى در انتظارتان بود]
اى كسانى كه ايمان آوردهايد پاى از پى گام‌هاى شيطان منهيد و هر كس پاى بر جاى گام‌هاى شيطان نهد [بداند كه] او به زشتكارى و ناپسند وا مى‌دارد و اگر فضل خدا و رحمتش بر شما نبود هرگز هيچ كس از شما پاك نمى‌شد ولى [اين] خداست كه هر كس را بخواهد پاك مىگرداند و خدا[ست كه] شنواى داناست
و سرمايهداران و فراخدولتان شما نبايد از دادن [مال] به خويشاوندان و تهي‌دستان و مهاجران راه خدا دريغ ورزند و بايد عفو كنند و گذشت نمايند مگر دوست نداريد كه خدا بر شما ببخشايد و خدا آمرزنده مهربان است
بى گمان كسانى كه به زنان پاكدامن بىخبر [از همه جا] و با ايمان نسبت زنا مىدهند در دنيا و آخرت لعنت شده‌اند و براى آنها عذابى سخت خواهد بود
در روزى كه زبان و دست‌ها و پاهايشان بر ضد آنان براى آنچه انجام مىدادند شهادت مىدهند
آن روز خدا جزاى شايسته آنان را به‌طوركامل مىدهد و خواهند دانست كه خدا همان حقيقت آشكار است
زنان پليد براى مردان پليدند و مردان پليد براى زنان پليد و زنان پاك براى مردان پاكند و مردان پاك براى زنان پاك اينان از آنچه در باره ايشان مىگويند بر كنارند براى آنان آمرزش و روزى نيكو خواهد بود
اى كسانى كه ايمان آوردهايد به خانه‌هايى كه خانه‌هاى شما نيست داخل مشويد تا اجازه بگيريد و بر اهل آن سلام گوييد اين براى شما بهتر است باشد كه پند گيريد
و اگر كسى را در آن نيافتيد پس داخل آن مشويد تا به شما اجازه داده شود و اگر به شما گفته شد برگرديد برگرديد كه آن براى شما سزاوارتر است و خدا به آنچه انجام مىدهيد داناست
بر شما گناهى نيست كه به خانه‌هاى غيرمسكونى كه در آنها براى شما استفادهاى است داخل شويد و خدا آنچه را آشكار و آنچه را پنهان مى‌داريد مىداند
به مردان با ايمان بگو ديده فرو نهند و پاكدامنى ورزند كه اين براى آنان پاكيزهتر است زيرا خدا به آنچه مى‌كنند آگاه است
و به زنان با ايمان بگو ديدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند و پاكدامنى ورزند و زيورهاى خود را آشكار نگردانند مگر آنچه كه طبعا از آن پيداست و بايد روسرى خود را بر سينه خويش [فرو] اندازند و زيورهايشان را جز براى شوهرانشان يا پدرانشان يا پدران شوهرانشان يا پسرانشان يا پسران شوهرانشان يا برادرانشان يا پسران برادرانشان يا پسران خواهرانشان يا زنان [همكيش] خود يا كنيزانشان يا خدمتكاران مرد كه [از زن] بى‌نيازند يا كودكانى كه بر عورتهاى زنان وقوف حاصل نكردهاند آشكار نكنند و پاهاى خود را [بهگونهاى به زمين] نكوبند تا آنچه از زينتشان نهفته مى‌دارند معلوم گردد اى مؤمنان همگى [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه كنيد اميد كه رستگار شويد
بىهمسران خود و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد اگر تنگدستند خداوند آنان را از فضل خويش بىنياز خواهد كرد و خدا گشايشگر داناست
و كسانى كه [وسيله] زناشويى نمىيابند بايد عفت ورزند تا خدا آنان را از فضل خويش بىنياز گرداند و از ميان غلامانتان كسانى كه در صددند با قرارداد كتبى خود را آزاد كنند اگر در آنان خيرى [و توانايى پرداخت مال] مىيابيد قرار بازخريد آنها را بنويسيد و از آن مالى كه خدا به شما داده است به ايشان بدهيد [تا تدريجا خود را آزاد كنند] و كنيزان خود را درصورتى‌كه تمايل به پاكدامنى دارند براى اينكه متاع زندگى دنيا را بجوييد به زنا وادار مكنيد و هر كس آنان را به زور وادار كند در حقيقت خدا پس از اجبار نمودن ايشان [نسبت به آنها] آمرزنده مهربان است
و قطعا به سوى شما آياتى روشنگر و خبرى از كسانى كه پيش از شما روزگار به سر بردهاند و موعظه اى براى اهل تقوا فرود آوردهايم
خدا نور آسمانها و زمين است مثل نور او چون چراغ‌دانى است كه در آن چراغى و آن چراغ در شيشه اى است آن شيشه گويى اخترى درخشان است كه از درخت خجسته زيتونى كه نه شرقى است و نه غربى افروخته مىشود نزديك است كه روغنش هر چند بدان آتشى نرسيده باشد روشنى بخشد روشنى بر روى روشنى است خدا هر كه را بخواهد با نور خويش هدايت مى‌كند و اين مثلها را خدا براى مردم مىزند و خدا به هر چيزى داناست.