سوره‌های قرآن کریم

متن سوره انسان با ترجمه و فایل صوتی

سوره انسان که با نام دیگر هل أتی نیز شناخته می‌شود، از سوره‌های مکی یا مدنی قرآن کریم است (در میان مفسران دو نظر وجود دارد) و در جزء ۲۹ قرآن قرار دارد. این سوره نورانی با زبانی لطیف و محتوایی ژرف، درباره آفرینش انسان، مسیر هدایت، امتحان الهی و پاداش نیکوکاران سخن می‌گوید.

نوشته های مشابه

در آغاز این سوره، خداوند با طرح سؤالی تأمل‌برانگیز، انسان را به اندیشه درباره آغاز آفرینش خود فرا می‌خواند:
«آیا زمانی بر انسان گذشت که چیزی قابل‌ذکر نبود؟»
این آیه مقدمه‌ای است بر یادآوری حقیقتی بزرگ؛ اینکه انسان از هیچ پدید آمده و سپس به او اختیار، عقل و هدایت عطا شده است تا راه خود را آزادانه برگزیند.

از نکات برجسته این سوره، بیان ویژگی‌های نیکوکاران و پاداش عظیم آنان در بهشت است؛ کسانی که برای رضای خدا، از غذای خود به یتیم و مسکین و اسیر می‌بخشند، بی‌آنکه انتظار پاداش یا سپاسی داشته باشند. نزول این آیات، به‌ویژه درباره اهل بیت پیامبر (ص)، از جمله حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س)، نشان‌دهنده جایگاه بلند اخلاقی آنان در قرآن است.

سوره انسان، سوره‌ای است سرشار از مفاهیم اخلاقی، عرفانی و تربیتی؛ و تلاوت آن، آرامشی خاص به دل می‌بخشد و آدمی را به یاد حقیقت خلقت و مسیر بندگی می‌اندازد.

سوره انسان صوتی

فایل صوتی و امکان پخش آنلاین سوره مبارکه انسان با تلاوت دلنشین و تاثیرگذار قاریان برجسته‌ای همچون استاد شهریار پرهیزکار، استاد عبدالباسط، استاد محمد صدیق منشاوی، شیخ سعد الغامدی، حامد شاکرنژاد و نیز قرائت‌های سریع و روان به سبک تحدیر با صدای معتز آقایی و احمد دباغ، در اختیار علاقه‌مندان به ترتیل این سوره نورانی قرار گرفته است تا با بهره‌گیری از نغمه‌های روح‌افزا، از معانی عمیق و مفاهیم بلند این سوره الهام بگیرند.

پرهیزکار سوره انسان
{{svg_share_icon}}
عبدالباسطسوره انسان
{{svg_share_icon}}
منشاوی سوره انسان
{{svg_share_icon}}
سعدالغامدیسوره انسان
{{svg_share_icon}}
شاکرنژاد سوره انسان
{{svg_share_icon}}
آقاییسوره انسان
{{svg_share_icon}}
دباغ سوره انسان
{{svg_share_icon}}

متن سوره انسان با ترجمه فارسی روان و خطی خوانا

متن کامل سوره مبارکه انسان (هل أتی) به همراه ترجمه فارسی روان و با خطی خوانا و ساده ارائه شده است؛ مناسب برای عموم علاقه‌مندان، به‌ویژه سالمندان و کسانی که خواندن متون عربی با ترجمه برایشان دشوار است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به‌نام خداوند رحمتگر مهربان

هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا ﴿۱﴾

آيا زمانى طولانى بر انسان گذشت كه چيز قابل‌ذكرى نبود 

إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا ﴿۲﴾

ما انسان را از نطفه مختلطى آفريديم و او را مى‌آزماييم بدين جهت او را شنوا و بينا قرار داديم 

إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا ﴿۳﴾

ما راه را به او نشان داديم خواه شاكر باشد و پذيرا گردد يا ناسپاس

إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا ﴿۴﴾

ما براى كافران زنجيرها و غلها و شعله‌‏هاى سوزان آتش آماده كرده‏‌ايم 

إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا ﴿۵﴾

به يقين ابرار و نيكان از جامى مى‌نوشند كه با عطر خوشى آميخته است

عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا ﴿۶﴾

چشمه‏‌اى كه بندگان خدا از آن مى‌‏نوشند و [به دلخواه خويش] جاريش مى‌كنند 

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا ﴿۷﴾

[همان بندگانى كه] به نذر خود وفا می‌کردند و از روزى كه گزند آن فراگيرنده است مى‏‌ترسيدند 

وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا ﴿۸﴾

و به [پاس] دوستى [خدا] بينوا و يتيم و اسير را خوراك مى‏‌دادند 

إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا ﴿۹﴾

ما براى خشنودى خداست كه به شما مى‌خورانيم و پاداش و سپاسى از شما نمى‏‌خواهيم 

إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا ﴿۱۰﴾

ما از پروردگارمان از روز عبوسى سخت هراسناكيم 

فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿۱۱﴾

پس خدا [هم] آنان را از آسيب آن روز نگاه داشت و شادابى و شادمانى به آنان ارزانى داشت

وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا ﴿۱۲﴾

و به [پاس] آنكه صبر كردند بهشت و پرنيان پاداششان داد 

مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا ﴿۱۳﴾

در آن [بهشت] بر تخت‌ها[ى خويش] تكيه زنند در آنجا نه آفتابى بينند و نه سرمايى 

وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا ﴿۱۴﴾

و سايه‌‏ها[ى درختان] به آنان نزديك است و ميوه‌‏هايش [براى چيدن] رام 

وَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا ﴿۱۵﴾

و ظروف سيمين و جام‌هاى بلورين پيرامون آنان گردانده مى‌شود 

قَوَارِيرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا ﴿۱۶﴾

جام‌هايى از سيم كه درست به اندازه [و با كمال ظرافت] آنها را از كار در آورده‏‌اند 

وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِيلًا ﴿۱۷﴾

و در آنجا از جامى كه آميزه زنجبيل دارد به آنان مى‌نوشانند 

عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا ﴿۱۸﴾

از چشمه‏‌اى در آنجا كه سلسبيل ناميده مى‌‏شود 

وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا ﴿۱۹﴾

و بر گرد آنان پسرانى جاودانى مى‏‌گردند چون آنها را ببينى گويى كه مرواريدهايى پراكنده‏‌اند 

وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا ﴿۲۰﴾

و چون بدانجا نگرى [سرزمينى از] نعمت و كشورى پهناور مى‌‏بينى 

عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿۲۱﴾

[بهشتيان را] جامه‏‌هاى ابريشمى سبز و ديباى ستبر در بر است و پيرايه آنان دستبندهاى سيمين است و پروردگارشان باده‏ اى پاك به آنان مى‌نوشاند 

إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا ﴿۲۲﴾

اين [پاداش] براى شماست و كوشش شما مقبول افتاده است 

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلًا ﴿۲۳﴾

در حقيقت ما قرآن را بر تو به‌تدريج فرو فرستاديم 

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا ﴿۲۴﴾

پس در برابر فرمان پروردگارت شكيبايى كن و از آنان گناهكار يا ناسپاسگزار را فرمان مبر 

وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿۲۵﴾

و نام پروردگارت را بامدادان و شامگاهان ياد كن 

وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا ﴿۲۶﴾

و بخشى از شب را در برابر او سجده كن و شب[هاى] دراز او را به پاكى بستاى 

إِنَّ هَؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا ﴿۲۷﴾

اينان دنياى زودگذر را دوست دارند و روزى گرانبار را [به غفلت] پشت‏ سر مى‏‌افكنند 

نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا ﴿۲۸﴾

ماييم كه آنان را آفريده و پيوند مفاصل آنها را استوار كرده‏‌ايم و چون بخواهيم [آنان را] به نظايرشان تبديل مى‌‏كنيم 

إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا ﴿۲۹﴾

اين [آيات] پندنامه‏‌اى است تا هر كه خواهد راهى به‌سوى پروردگار خود پيش گيرد 

وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿۳۰﴾

و تا خدا نخواهد [شما] نخواهيد خواست قطعا خدا داناى حكيم است 

يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿۳۱﴾

هر كه را خواهد به رحمت‏ خويش در مى‌آورد و براى ظالمان عذابى پردرد آماده كرده است. 

دانلود ویدئو سوره انسان با ترجمه فارسی روان و صوت دلنشین

نمایش تصویری سوره انسان به‌همراه ترجمه فارسی روان و صوت دلنشین در اختیار علاقمندان به ترتیل قران کریم قرار گرفته است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا