ادعیه و زیارت

متن دعای سمات با ترجمه روان و فایل صوتی

17 اردیبهشت 1404
0 6,791 زمان تقریبی مطالعه 13 دقیقه
doa samat

دعای سمات یکی از دعاهای مشهور و پرفضیلت شیعی است که خواندن آن در ساعت پایانی روز جمعه توصیه شده و در بسیاری از منابع معتبر شیعه از جمله مصباح المتهجد شیخ طوسی و جمال الأسبوع سید بن طاووس ذکر شده است. این دعا که با نام دعای شبور نیز شناخته می‌شود، از امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) روایت شده و به‌دست محمد بن عثمان عمروی – یکی از نواب خاص امام زمان (عج) – نقل گردیده است.

نوشته های مشابه

متن دعای سمات دارای مضامین عمیق توحیدی، قرآنی و ولایی است و با یادآوری اسمای اعظم الهی، آیات نورانی قرآن و سوگند به انبیاء الهی، فضای معنوی خاصی برای دعا و تضرع ایجاد می‌کند. به‌همین‌دلیل، بسیاری از علما بر خواندن این دعا در عصر جمعه مداومت داشته‌اند و آن را منبعی غنی برای استجابت دعا و نزدیکی به خداوند می‌دانسته‌اند.

اگر به دنبال دعایی هستید که هم بار معنوی بالایی داشته باشد و هم در متون معتبر اسلامی جایگاه ویژه‌ای داشته باشد، دعای سمات انتخابی ارزشمند برای شماست. در ادامه این مقاله، متن کامل دعای سمات به‌همراه ترجمه و فضیلت‌های آن را خواهید یافت.

دعای سمات صوتی

فایل صوتی دعای سمات با صدای دلنشین و تاثیرگذار مداحان برجسته از جمله استاد فرهمند، حاج مهدی سماواتی، سید قاسم موسوی قهار، مرحوم کافی، علی علیزاده، مهدی صدقی و سید مهدی میرداماد، فرصتی ویژه برای عاشقان دعا و نیایش فراهم کرده است. این مجموعه ارزشمند با کیفیت بالا تهیه شده و مناسب برای پخش در غروب جمعه، شب‌های قدر و لحظات خلوت با خداوند است. اگر به‌دنبال نسخه‌ای شنیدنی از دعای سمات با صدای مداحان مشهور هستید، این فایل‌ها انتخابی ایده‌آل برای تجربه‌ای معنوی و آرامش‌بخش خواهند بود.

فرهمنددعای سمات
فرهمنددعای سمات
{{svg_share_icon}}
سماواتی دعای سمات
سماواتی دعای سمات
{{svg_share_icon}}
موسوی قهار دعای سمات
موسوی قهار دعای سمات
{{svg_share_icon}}
میرداماد دعای سمات
میرداماد دعای سمات
{{svg_share_icon}}
صدقی دعای سمات
صدقی دعای سمات
{{svg_share_icon}}
مرحوم کافی دعای سمات
مرحوم کافی دعای سمات
{{svg_share_icon}}
علیزاده دعای سمات
علیزاده دعای سمات
{{svg_share_icon}}

متن دعای سمات روز جمعه با ترجمه فارسی و خط خوانا

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ (الْأَعْظَمِ) الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ‏

خدايا از تو درخواست مى‏‌كنم به‌نام بزرگ تو آن نام كه بسى بزرگتر و با عزت و جلال و گرامي‌ترين نام‌هاست

الَّذِي إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى مَغَالِقِ أَبْوَابِ السَّمَاءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِ انْفَتَحَتْ‏

آن نامى كه هرگاه به آن خوانده شوى براى گشايش درهاى بسته ‏آسمان به رحمت و بركت گشوده گردد

وَ إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى مَضَائِقِ أَبْوَابِ الْأَرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ‏

و هرگاه خوانده شوى بر مشكلات و تنگناهاى حوادث روى زمين به فراخى و سهولت مبدل گردد

وَ إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى الْعُسْرِ لِلْيُسْرِ تَيَسَّرَتْ‏

و چون خوانده شوى بر هر كار دشوار عالم سهل و آسان گردد

وَ إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى الْأَمْوَاتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ‏

و چون براى زنده‌شدن مردگان به آن نام خوانده شوى همه زنده شوند

وَ إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى كَشْفِ الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ انْكَشَفَتْ‏

و چون براى دفع غم و درد و مصيبت‌‌ها خوانده شوى همه برطرف شود

وَ بِجَلاَلِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَكْرَمِ الْوُجُوهِ وَ أَعَزِّ الْوُجُوهِ الَّذِي عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ‏

و سوگند به جلال ذات بزرگوارت كه مكرم‌ترين و با عزت‏‌ترين ذوات است و گردن‌كشان عالم پيشش ذليل

وَ خَضَعَتْ لَهُ الرِّقَابُ وَ خَشَعَتْ لَهُ الْأَصْوَاتُ وَ وَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخَافَتِكَ‏

و خاضع و از هيبتش خاموش شود صداهاى هر ذى صوتى است و دل‌ها (ى اهل دل) از ترس او هراسان است

وَ بِقُوَّتِكَ الَّتِي بِهَا تُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلاَّ بِإِذْنِكَ وَ تُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولاَ

و قسم به قدرتت كه آسمان را از افتادن بر زمين نگاه مى‌‏دارد جز آنكه اراده تو باشد و آسمان‌ها و زمين را از زوال و فنا حفظ مى‌‏كند

وَ بِمَشِيَّتِكَ الَّتِي دَانَ (كَانَ) لَهَا الْعَالَمُونَ وَ بِكَلِمَتِكَ الَّتِي خَلَقْتَ بِهَا السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ‏

سوگند به مشيت كه جهان‌ها در مقابلش پست و مطيع است و به كلمه (كن) مشيت فعليه‏‌ات كه زمين و آسمان‌ها را بدان خلق كردى

وَ بِحِكْمَتِكَ الَّتِي صَنَعْتَ بِهَا الْعَجَائِبَ وَ خَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَةَ وَ جَعَلْتَهَا لَيْلاً وَ جَعَلْتَ اللَّيْلَ سَكَناً (مَسْكَناً)

و به حكمت بالغه ‏ات كه (اسرار) عجائب عالم را بدان آفريدى و هم به حكمتت تاريكى را شب عالم قرار دادى و زمان آرامش خلق كردى

وَ خَلَقْتَ بِهَا النُّورَ وَ جَعَلْتَهُ نَهَاراً وَ جَعَلْتَ النَّهَارَ نُشُوراً مُبْصِراً

و روشنى را روز جهان ساختى و سبب بينش براى كار و جنبش مخلوقات گردانيدى

وَ خَلَقْتَ بِهَا الشَّمْسَ وَ جَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِيَاءً

و خورشيد را بدان حكمت آفريدى و آن را فروزان كردى

وَ خَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ وَ جَعَلْتَ الْقَمَرَ نُوراً

و ماه را آفريدى و آن را تابان ساختى

وَ خَلَقْتَ بِهَا الْكَوَاكِبَ وَ جَعَلْتَهَا نُجُوماً وَ بُرُوجاً وَ مَصَابِيحَ وَ زِينَةً وَ رُجُوماً

و ستارگان را بدان آفريدى و آن كرات نور را به قسمت‌هايى مقدور و بروجى مخصوص معين كردى و چراغ‌ها نمودى و زيور و رجم اوهام خلق ساختى

وَ جَعَلْتَ لَهَا مَشَارِقَ وَ مَغَارِبَ وَ جَعَلْتَ لَهَا مَطَالِعَ وَ مَجَارِيَ وَ جَعَلْتَ لَهَا فَلَكاً وَ مَسَابِحَ‏

و مشرق و مغرب‌ها براى آن مقرر فرمودى و محل طلوع و سير آن را و مدار حركت و شناورى آنها را در اين درياى بيكران تعيين كردى

وَ قَدَّرْتَهَا فِي السَّمَاءِ مَنَازِلَ فَأَحْسَنْتَ تَقْدِيرَهَا وَ صَوَّرْتَهَا فَأَحْسَنْتَ تَصْوِيرَهَا

و در آسمان منازل و مدارج هر يك منظم داشتى و همه را نيكو مقدر ساختى و به صورت‌هاى زيبا آفريدى

وَ أَحْصَيْتَهَا بِأَسْمَائِكَ إِحْصَاءً وَ دَبَّرْتَهَا بِحِكْمَتِكَ تَدْبِيراً وَ أَحْسَنْتَ (فَأَحْسَنْتَ) تَدْبِيرَهَا

و به‌نام‌هاى مبارك خود آنها را كاملا به‌شمار آوردى و به حكمت و عنايتت به نيكوترين تدبير نظام فلك را منظم نمودى

وَ سَخَّرْتَهَا بِسُلْطَانِ اللَّيْلِ وَ سُلْطَانِ النَّهَارِ وَ السَّاعَاتِ وَ عَدَدِ (وَ عَرَّفْتَ بِهَا عَدَدَ) السِّنِينَ وَ الْحِسَابِ‏

و دو آيت بزرگ شب و روز (به‌حركتى منظم) مسخر كردى اوقات و شماره (ماه و) سال را و حساب كار را بدان منوط ساختى

وَ جَعَلْتَ رُؤْيَتَهَا لِجَمِيعِ النَّاسِ مَرْأًى وَاحِداً

و همه خلق را در ديدن آن يكسان قرار دادى

وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِمَجْدِكَ الَّذِي كَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَ رَسُولَكَ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي الْمُقَدَّسِينَ‏

و باز اى خدا از تو درخواست مى‏‌كنم به مجد و عظمتت كه به آن در ميان ملائكه قدوسى با بنده و رسولت موسى بن عمران عليه السلام سخن گفتى

فَوْقَ إِحْسَاسِ (أَحْسَاسِ) الْكَرُوبِينَ (الْكَرُوبِيِّينَ) فَوْقَ غَمَائِمِ النُّورِ فَوْقَ تَابُوتِ الشَّهَادَةِ فِي عَمُودِ النَّارِ

در مقامى فوق ادراك فرشتگان كروبى و فوق ابرها و حجاب‌هاى نور و فوق صندوق شهادت در جلوش عمود آتش مانند چراغ در شب روشن می‌كردى

وَ فِي طُورِ سَيْنَاءَ وَ فِي (إِلَى) جَبَلِ حُورِيثَ فِي الْوَادِ الْمُقَدَّسِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ

و هم در كوه طور سيناء و در كوه حوريث كه نخستين بار آنجا به‌موسى وحى فرستادى در وادى مقدس در بقعه مباركه

مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ مِنَ الشَّجَرَةِ وَ فِي أَرْضِ مِصْرَ بِتِسْعِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَ يَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ

طور ايمن (با موسى) از اين درخت معهود تكلم فرمودى و باز در سرزمين مصر با نه معجزه روشن معروف و باز روزى كه دريا را براى بنى اسرائيل شكافتى

وَ فِي الْمُنْبَجِسَاتِ الَّتِي صَنَعْتَ بِهَا الْعَجَائِبَ فِي بَحْرِ سُوفٍ وَ عَقَدْتَ مَاءَ الْبَحْرِ فِي قَلْبِ الْغَمْرِ كَالْحِجَارَةِ

و باز در جوشش و انفجار (دوازده چشمه آب از سنگ) كه معجزات عجيبى در درياى سوف هويدا ساختى و آب را در لجه دريا مانند سنگ منجمد گردانيدى

وَ جَاوَزْتَ بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ وَ تَمَّتْ كَلِمَتُكَ الْحُسْنَى عَلَيْهِمْ بِمَا صَبَرُوا

و بنى اسرائيل را از آن (دريا) مانند خشكى بگذارنيدى و كلمه نيكوى (حسن قضاى) خود را درباره آن قوم به‌واسطه صبر و ثبات آنها در دين خدا كامل فرمودى

وَ أَوْرَثْتَهُمْ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْتَ فِيهَا لِلْعَالَمِينَ وَ أَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَ جُنُودَهُ وَ مَرَاكِبَهُ فِي الْيَمِ‏

و آنها را وارث و مالك شرق و غرب زمين (مصر و شامات) كه با بركت بر اهل عالم است گردانيدى و فرعون و سپاه و مركب‌ها و قومش را غرق درياى هلاك ساختى

وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ (الْأَعْظَمِ) الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ‏

و باز سوگند به‌نام ‏بزرگت و بزرگتر و با عزت و جلال‌تر و گرامي‌ترين نامت

وَ بِمَجْدِكَ الَّذِي تَجَلَّيْتَ بِهِ لِمُوسَى كَلِيمِكَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي طُورِ سَيْنَاءَ

و به آن نور مجد و عظمتت كه براى موسى كليمت عليه السلام به‌طور سينا تجلى كردى

وَ لِإِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ خَلِيلِكَ مِنْ قَبْلُ فِي مَسْجِدِ الْخَيْفِ‏

و پيش از او براى ابراهيم خليلت عليه السلام در مسجد خيف تجلى كردى

وَ لِإِسْحَاقَ صَفِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي بِئْرِ شِيَعٍ (سَبْعٍ)

و براى اسحق صفى با خلوصت عليه السلام در چاه شيع تجلى كردى

وَ لِيَعْقُوبَ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي بَيْتِ إِيلٍ وَ أَوْفَيْتَ لِإِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بِمِيثَاقِكَ‏

و براى يعقوب پيغمبرت عليه السلام در بيت ايل تجلى كردى و به آن مجد و عظمت كه بدان براى ابراهيم خليل وفاى به عهد و ميثاق نمودى

وَ لِإِسْحَاقَ بِحَلْفِكَ وَ لِيَعْقُوبَ بِشَهَادَتِكَ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ بِوَعْدِكَ وَ لِلدَّاعِينَ بِأَسْمَائِكَ فَأَجَبْتَ‏

و براى اسحق عليه السلام به سوگند و براى يعقوب به گواهى و براى مؤمنان عالم به وعده‏‌هايت وفا كردى و براى دعاكنندگان به‌نام‌هاى مباركت اجابت فرمودى

وَ بِمَجْدِكَ الَّذِي ظَهَرَ لِمُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلَى قُبَّةِ الرُّمَّانِ (الزَّمَانِ) (الْهَرْمَانِ)

و به آن مجد و عظمتت كه بر موسى بن عمران عليه السلام در (جايگاه عبادتش) قبه رمان پديد آمد

وَ بِآيَاتِكَ الَّتِي وَقَعَتْ عَلَى أَرْضِ مِصْرَ بِمَجْدِ الْعِزَّةِ وَ الْغَلَبَةِ بِآيَاتٍ عَزِيزَةٍ وَ بِسُلْطَانِ الْقُوَّةِ وَ بِعِزَّةِ الْقُدْرَةِ

و به آن معجزاتى كه در سرزمين مصر آشكار شد با بزرگى و عزت و غلبه (بر دشمنان) به معجزات بزرگ و ادله قوى و قدرت با عزت و باز به عزت توانا

وَ بِشَأْنِ الْكَلِمَةِ التَّامَّةِ وَ بِكَلِمَاتِكَ الَّتِي تَفَضَّلْتَ بِهَا عَلَى أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَهْلِ الدُّنْيَا وَ أَهْلِ الْآخِرَةِ

و شأن (و مقام) كلمه كامل (كن) و به آن كلماتى كه تفضل نمودى به آنها براى اهل آسمان‌ها و زمين و اهل دنيا و اهل آخرت

وَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي مَنَنْتَ بِهَا عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ وَ بِاسْتِطَاعَتِكَ الَّتِي أَقَمْتَ بِهَا عَلَى الْعَالَمِينَ‏

و به آن رحمت (واسعه) كه بدان بر جميع خلق منت گذاردى و به استطاعت و قدرتى كه بر عالميان به آن اقامه (حجت) نمودى

وَ بِنُورِكَ الَّذِي قَدْ خَرَّ مِنْ فَزَعِهِ طُورُ سَيْنَاءَ

و به آن نور تجلى كه كوه طور از دهشت آن در افتاد (و متلاشى شد)

وَ بِعِلْمِكَ وَ جَلاَلِكَ وَ كِبْرِيَائِكَ وَ عِزَّتِكَ وَ جَبَرُوتِكَ الَّتِي لَمْ تَسْتَقِلَّهَا الْأَرْضُ وَ انْخَفَضَتْ لَهَا السَّمَاوَاتُ‏

و به علم و جلال بزرگى و بزرگوارى و سطوت و جبروتت كه در مقابلش زمين بپا نماند و آسمان‌ها به زير افتد

وَ انْزَجَرَ لَهَا الْعُمْقُ الْأَكْبَرُ وَ رَكَدَتْ لَهَا الْبِحَارُ وَ الْأَنْهَارُ

و عمق اكبر (اقيانوس بيكران عالم) از ترس آن مضطرب و متموج گرديد و درياها و نهرها از جنبش باز ماند

وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبَالُ وَ سَكَنَتْ لَهَا الْأَرْضُ بِمَنَاكِبِهَا وَ اسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلاَئِقُ كُلُّهَا

و كوه‌ها فرو افتاد و زمين با همه پست و بلندي‌هايش از حركت باز ايستاد و خلايق همگى تسليم آن شدند

وَ خَفَقَتْ لَهَا الرِّيَاحُ فِي جَرَيَانِهَا وَ خَمَدَتْ لَهَا النِّيرَانُ فِي أَوْطَانِهَا

و بادها در جريانش از هم مضطرب گرديد و آتش‌ها در آتشكده‏‌ها خاموش شد

وَ بِسُلْطَانِكَ الَّذِي عُرِفَتْ لَكَ بِهِ الْغَلَبَةُ دَهْرَ الدُّهُورِ وَ حُمِدْتَ بِهِ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ‏

و به آن سلطنت و پادشاهيت كه به قهر و غلبه (بر همه قواى عالم) در روزگاران بى‌‏پايان معروف و در آسمان‌ها و زمين‌ها ستايش گرديد

وَ بِكَلِمَتِكَ كَلِمَةِ الصِّدْقِ الَّتِي سَبَقَتْ لِأَبِينَا آدَمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ ذُرِّيَّتِهِ بِالرَّحْمَةِ

و به آن كلمه (رحمتت) كه به صدق و حقيقت سبقت يافت (تاج كرامتش بر سر نهاد) بر پدر ما آدم عليه السلام و فرزندانش به لطف و رحمت

وَ أَسْأَلُكَ بِكَلِمَتِكَ الَّتِي غَلَبَتْ كُلَّ شَيْ‏ءٍ

و باز اى خدا از تو درخواست مى‌كنم به آن كلمه‌ه‏اى كه بر همه عالم غالب آمد

وَ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَكّاً وَ خَرَّ مُوسَى صَعِقاً

و به آن نور ذات مقدس كه به كوه طور تجلى كردى و آن را متلاشى ساختى و موسى را بيهوش در افكندى

وَ بِمَجْدِكَ الَّذِي ظَهَرَ عَلَى طُورِ سَيْنَاءَ فَكَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَ رَسُولَكَ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ‏

و به مجد و بزرگيت كه در طور سينا ظاهر نمودى و به آن با بنده خود و رسولت موسى بن عمران سخن گفتى

وَ بِطَلْعَتِكَ فِي سَاعِيرَ وَ ظُهُورِكَ فِي جَبَلِ فَارَانَ بِرَبَوَاتِ الْمُقَدَّسِينَ‏

و بطلعت نورانيت كه در ساعير (جايگاه مناجات عيسى) بر او آشكار نمودى و به‌ظهورت كه در كوه فاران (بقرب مكه بر خاتم رسولانت) تجلى كردى (و آن تجلى با عظمت) در مقامات عاليه قدسيان

وَ جُنُودِ الْمَلاَئِكَةِ الصَّافِّينَ وَ خُشُوعِ الْمَلاَئِكَةِ الْمُسَبِّحِينَ‏

و سپاه صف زده فرشتگان و ملائكه با خشوع و تسبيح و تقديس گويان انجام يافت

وَ بِبَرَكَاتِكَ الَّتِي بَارَكْتَ فِيهَا عَلَى إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِكَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

و به آن بركات كاملى كه به‌واسطه ابراهيم خليل خود عليه السلام در امت محمد صلى الله عليه و آله بركت و رحمت عطا كردى

وَ بَارَكْتَ لِإِسْحَاقَ صَفِيِّكَ فِي أُمَّةِ عِيسَى عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ‏

و به‌واسطه اسحق با اخلاصت در امت عيسى عليهما السلام بركت و رحمت فرستادى

وَ بَارَكْتَ لِيَعْقُوبَ إِسْرَائِيلِكَ فِي أُمَّةِ مُوسَى عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ‏

و به‌واسطه يعقوب بنده خاصت در امت موسى عليهما السلام بركت دادى

وَ بَارَكْتَ لِحَبِيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي عِتْرَتِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ وَ (فِي) أُمَّتِهِ‏

و از همه كامل‌تر به آن بركت و رحمتى كه به‌واسطه حبيب خود حضرت محمد صلى الله عليه و آله در ميان عترت و ذريت و امتش عطا فرمودى

اللَّهُمَّ وَ كَمَا غِبْنَا عَنْ ذَلِكَ وَ لَمْ نَشْهَدْهُ وَ آمَنَّا بِهِ وَ لَمْ نَرَهُ صِدْقاً وَ عَدْلاً أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

خداوندا چنانكه ما در آن مقامات‏ حاضر نبوديم و مشاهده ننموديم و بچشم نديديم اما به همه از روى صدق و درستى ايمان آورديم تو اى خدا درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع)

وَ أَنْ تُبَارِكَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و بركت عطا كن بر محمد (ص) و آل محمد (ع)

وَ تَرَحَّمَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و رحمت فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع)

كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ‏

بهترين درود و بركت و رحمتى كه بر ابراهيم (ع) و آلش فرستادى

إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ فَعَّالٌ لِمَا تُرِيدُ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ (شَهِيدٌ)

كه تو ستوده صفات و بزرگوارى و مقتدرى كه هر چه اراده كنى انجام مى‌دهى و تو بر هر چيز توانايى

پس حاجت خود را ذكر مى‌كنى و مى‏‌گويى‏

اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ وَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الَّتِي لاَ يَعْلَمُ تَفْسِيرَهَا وَ لاَ يَعْلَمُ بَاطِنَهَا غَيْرُكَ‏

خدايا به حق اين دعاى شريف و به حق اين نام‌هاى مبارك كه به تفسير آن و باطن معنيش كسى آگاه نيست جز تو

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لاَ تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ‏

كه درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و با من (بنده مسكينت) آن كن كه تو را لايق است نه آنكه مرا سزاوار است

وَ اغْفِرْ لِي مِنْ ذُنُوبِي مَا تَقَدَّمَ مِنْهَا وَ مَا تَأَخَّرَ

و گناهانم از گذشته و آينده همه را ببخش

وَ وَسِّعْ عَلَيَّ مِنْ حَلاَلِ رِزْقِكَ وَ اكْفِنِي مَئُونَةَ إِنْسَانِ سَوْءٍ وَ جَارِ سَوْءٍ وَ قَرِينِ سَوْءٍ وَ سُلْطَانِ سَوْءٍ

و روزى وسيع از رزق حلالت مرا نصيب كن و از شر انسان بد و همسايه بد و همنشين بد و سلطان بد مرا كفايت فرما

إِنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ وَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ‏

كه تو بر هر چيز توانا و به همه امور عالم دانايى اى پروردگار عالم اين دعا را اجابت فرما.

مؤلف گويد كه در بعض نسخ است بعد از وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ كه هر حاجت دارى ذكر كن و بگو

يَا اللَّهُ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ‏ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

اى خدا اى دوستدار بندگان و نعمت بخش به آنان اى آفريننده زمين و آسمان اى خداى با جلال و عظمت و بخشش و كرامت اى مهربان‌ترين مهربانان عالم

اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ

خدايا به حق اين دعاى شريف

تا آخر و علامه مجلسى از مصباح سيد بن باقى نقل كرده كه بعد از دعاى سمات اين دعا بخواند

اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ وَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الَّتِي لاَ يَعْلَمُ تَفْسِيرَهَا وَ لاَ تَأْوِيلَهَا وَ لاَ بَاطِنَهَا وَ لاَ ظَاهِرَهَا غَيْرُكَ‏

خدايا به حق اين دعاى شريف و به حق اين اسماء مقدس كه به تفسير و تأويلش و به ظاهر و باطنش كسى جز تو آگاه نيست

أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَرْزُقَنِي خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

كه درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و خير دنيا و آخرت مرا نصيب گردان

پس حاجات خود را بطلبد و بگويد

وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لاَ تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ وَ انْتَقِمْ لِي مِنْ فُلاَنِ بْنِ فُلاَنٍ‏

و با من آن كن كه لايق كرم توست نه آنكه سزاوار من است و انتقام مرا از فلان پسر فلان بكش

و نام دشمن را بگويد

وَ اغْفِرْ لِي مِنْ ذُنُوبِي مَا تَقَدَّمَ مِنْهَا وَ مَا تَأَخَّرَ وَ لِوَالِدَيَّ وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ‏

و گناهانم را از گذشته و آينده همه را ببخش و از گناه پدر و مادر من و جميع مردان و زنان اهل ايمان درگذر

وَ وَسِّعْ عَلَيَّ مِنْ حَلاَلِ رِزْقِكَ وَ اكْفِنِي مَئُونَةَ إِنْسَانِ سَوْءٍ

و از رزق حلالت روزى من وسيع گردان و از شر انسان بد

وَ جَارِ سَوْءٍ وَ سُلْطَانِ سَوْءٍ وَ قَرِينِ سَوْءٍ وَ يَوْمِ سَوْءٍ وَ سَاعَةِ سَوْءٍ

و همسايه بد و سلطان بد و همنشين بد و روز بد و ساعت بد مرا كفايت كن

وَ انْتَقِمْ لِي مِمَّنْ يَكِيدُنِي وَ مِمَّنْ يَبْغِي عَلَيَ‏

و از هر كس با من مكر كند و آنكه ظلم كند

وَ يُرِيدُ بِي وَ بِأَهْلِي وَ أَوْلاَدِي وَ إِخْوَانِي وَ جِيرَانِي وَ قَرَابَاتِي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ظُلْماً

و به اهل بيت و فرزندان و برادران من و همسايگان و خويشان من از مرد و زن اهل ايمان اراده جور و ستم نمايد از همه انتقام بكش

إِنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ وَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ‏

كه تو بر هر چيز توانايى و به همه امور عالم دانايى اى پروردگار عالم اين دعا را اجابت فرما

پس بگويد

اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ تَفَضَّلْ عَلَى فُقَرَاءِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالْغِنَى وَ الثَّرْوَةِ

خدايا به حق اين دعاى شريف به فقيران اهل ايمان از مرد و زن غنا و ثروت مرحمت فرما

وَ عَلَى مَرْضَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالشِّفَاءِ وَ الصِّحَّةِ

و بيماران اهل ايمان را از مرد و زن شفا و سلامتى‌بخش

وَ عَلَى أَحْيَاءِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِاللُّطْفِ وَ الْكَرَامَةِ

و بر احياء و زندگان اهل ايمان از مرد و زن لطف‏ و كرم كن

وَ عَلَى أَمْوَاتِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ

و بر مردگان اهل ايمان از مرد و زن مغفرت و رحمت فرما

وَ عَلَى مُسَافِرِي الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالرَّدِّ إِلَى أَوْطَانِهِمْ سَالِمِينَ غَانِمِينَ‏

و مسافران اهل ايمان را از مرد و زن به وطنشان سالم و با سود و غنيمت برگردان

بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

به‌حق رحمت واسعه‏ ات اى مهربان‌ترين مهربانان عالم

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ عِتْرَتِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً كَثِيراً

و درود خدا بر آقاى ما محمد (ص) خاتم پيغمبران و اهل بيت طاهرينش و سلام و تحيت بسيار باد.

و شيخ بن فهد گفته كه مستحب است بعد از دعاى سمات بگويى‏

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ هَذَا الدُّعَاءِ وَ بِمَا فَاتَ مِنْهُ مِنَ الْأَسْمَاءِ

خدايا از تو درخواست مى‌كنم به مقام محترم اين دعا و به آنچه در آن از نام‌هايت مذكور نشده

وَ بِمَا يَشْتَمِلُ عَلَيْهِ مِنَ التَّفْسِيرِ وَ التَّدْبِيرِ الَّذِي لاَ يُحِيطُ بِهِ إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا

و به آنچه مشتمل است از تفسير و تدبير كه غير تو هيچكس به آن احاطه ندارد كه حاجت‌هاى دنيا و آخرتم را برآورى.
و به‌جاى كذا و كذا حاجت خود را بخواهد.

نمایش تصویری دعای سمات با صدای حاج مهدی سماواتی

17 اردیبهشت 1404
0 6,791 زمان تقریبی مطالعه 13 دقیقه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
{{svg_share_icon}}