سوره‌های قرآن کریم

متن سوره واقعه به‌همراه ترجمه، فایل صوتی ترتیل و ویدیو

سوره واقعه، پنجاه‌وششمین سوره قرآن کریم، از سوره‌های مکی است که به توصیف روز قیامت و سرنوشت گروه‌های مختلف انسان‌ها می‌پردازد. این سوره با بیانی رسا و تأثیرگذار، جایگاه نیکوکاران و بدکاران را در آخرت ترسیم می‌کند و بر حقیقت وقوع قیامت تأکید دارد. در این صفحه، متن کامل سوره واقعه به‌همراه ترجمه فارسی، فایل صوتی ترتیل برای استماع با صوتی دلنشین و ویدیویی کوتاه به‌عنوان مقدمه‌ای بر مفاهیم این سوره آورده شده است تا فهم و تدبر در آیات آن را آسان‌تر کند.

نوشته های مشابه

ترتیل فایل صوتی سوره واقعه

فایل صوتی ترتیل سوره واقعه با تلاوتی دلنشین، فرصتی برای استماع آیات الهی و تدبر در معانی عمیق آن فراهم می‌کند.

متن سوره واقعه به‌همراه ترجمه با خط درشت و خوانا

متن کامل سوره واقعه همراه با ترجمه فارسی، با خطی درشت و خوانا برای مطالعه آسان و تدبر در آیات الهی ارائه شده است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿۱﴾

هنگامي كه واقعه عظيم (قيامت) برپا شود، (۱)

لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿۲﴾

هيچكس نمي‌تواند آن را انكار كند. (۲)

خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ ﴿۳﴾

گروهي را پائين مي‌آورد و گروهي را بالا مي‌برد. (۳)

إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿۴﴾

اين در هنگامي است كه زمين به شدت به لرزه در مي‌آيد. (۴)

وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿۵﴾

و كوهها در هم كوبيده مي‌شود. (۵)

فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿۶﴾

و به صورت غبار پراكنده در مي‌آيد. (۶)

وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿۷﴾

و شما به سه گروه تقسيم خواهيد شد. (۷)

فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿۸﴾

نخست «اصحاب ميمنه» هستند، چه اصحاب ميمنه‌اي ؟ (۸)

وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۹﴾

گروه ديگر اصحاب شومند، چه اصحاب شومي ؟ (۹)

وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿۱۰﴾

و سومين گروه پيشگامان پيشگام! (۱۰)

أُولَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۱۱﴾

آنها مقربانند (۱۱)

فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿۱۲﴾

در باغهاي پر نعمت بهشت جاي دارند (۱۲)

ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾

گروه كثيري از امتهاي نخستين هستند (۱۳)

وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ ﴿۱۴﴾

و اندكي از امت آخرين! (۱۴)

عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ ﴿۱۵﴾

آنها (مقربان) بر تختهائي كه صف كشيده و به هم پيوسته است قرار دارند. (۱۵)

مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ ﴿۱۶﴾

در حالي كه بر آن تكيه كرده و روبروي يكديگرند. (۱۶)

يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿۱۷﴾

نوجواناني جاوداني (در شكوه و طراوت) پيوسته گرداگرد آنها مي‏گردند. (۱۷)

بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ ﴿۱۸﴾

با قدحها و كوزه‏ ها و جامهائي از نهرهاي جاري بهشتي (و شراب طهور)! (۱۸)

لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ ﴿۱۹﴾

اما شرابي كه از آن دردسر نمي‏گيرند و نه مست مي‏شوند. (۱۹)

وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿۲۰﴾

و ميوه‏ هائي از هر نوع كه مايل باشند. (۲۰)

وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿۲۱﴾

و گوشت پرنده از هر نوع كه بخواهند. (۲۱)

وَحُورٌ عِينٌ ﴿۲۲﴾

و همسراني از حورالعين دارند. (۲۲)

كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ﴿۲۳﴾

همچون مرواريد در صدف پنهان! (۲۳)

جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۲۴﴾

اينها پاداشي است در برابر اعمالي كه انجام مي‏دادند. (۲۴)

لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ﴿۲۵﴾

در آن باغهاي بهشت نه لغو و بيهوده‏ اي مي‏شنوند نه سخنان گناه آلود. (۲۵)

إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿۲۶﴾

تنها چيزي كه مي‏شنوند «سلام» است «سلام»! (۲۶)

وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ﴿۲۷﴾

و اصحاب يمين، چه اصحاب يميني ؟ (۲۷)

فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿۲۸﴾

آنها در سايه درختان سدر بيخار قرار دارند. (۲۸)

وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿۲۹﴾

و در سايه درخت طلح پربرگ به سر مي‏برند (درختي است خوشرنگ و خوشبو). (۲۹)

وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿۳۰﴾

و سايه كشيده و گسترده. (۳۰)

وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ ﴿۳۱﴾

و در كنار آبشارها. (۳۱)

وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ﴿۳۲﴾

و ميوه‏ هاي فراواني. (۳۲)

لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿۳۳﴾

كه هرگز قطع و ممنوع نمي‏شود. (۳۳)

وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ ﴿۳۴﴾

و همسراني گرانقدر. (۳۴)

إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿۳۵﴾

ما آنها را آفرينش نويني بخشيديم. (۳۵)

فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿۳۶﴾

و همه را بكر قرار داده‏ ايم. (۳۶)

عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿۳۷﴾

همسراني كه به همسرشان عشق مي‏ورزند و خوش زبان و فصيح و هم سن و سالند. (۳۷)

لِأَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۳۸﴾

اينها همه براي اصحاب يمين است. (۳۸)

ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۳۹﴾

كه گروهي از امتهاي نخستينند. (۳۹)

وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ ﴿۴۰﴾

و گروهي از امتهاي آخرين. (۴۰)

وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿۴۱﴾
و اصحاب شمال چه اصحاب شمالي ؟ (كه نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده مي‏شود). (۴۱)

فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ ﴿۴۲﴾

آنها در میان بادهای کشنده و آب سوزان قرار دارند. (۴۲)

وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ ﴿۴۳﴾

و در سایه دودهای متراکم و آتش‌زا! (۴۳)

لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ ﴿۴۴﴾

سایه‌ای که نه خنک است و نه مفید. (۴۴)

إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿۴۵﴾

آنها پیش از این در عالم دنیا مست و مغرور نعمت بودند. (۴۵)

وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ ﴿۴۶﴾

و بر گناهان بزرگ اصرار داشتند. (۴۶)

وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴۷﴾

و می‌گفتند: هنگامی که ما مردیم و خاک و استخوان شدیم آیا برانگیخته خواهیم شد؟ (۴۷)

أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿۴۸﴾

یا نیاکان نخستین ما؟ (۴۸)

قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ﴿۴۹﴾

بگو اولین و آخرین، (۴۹)

لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۵۰﴾

همگی در موعد روز معینی جمع می‌شوند. (۵۰)

ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ ﴿۵۱﴾

سپس شما ای گمراهان تکذیب‌کننده. (۵۱)

لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿۵۲﴾

قطعاً از درخت زقوم می‌خورید. (۵۲)

فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿۵۳﴾

و شکم‌ها را از آن پر می‌کنید. (۵۳)

فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ ﴿۵۴﴾

و روی آن از آب سوزان می‌نوشید. (۵۴)

فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ ﴿۵۵﴾

و همچون شترانی که مبتلا به بیماری عطش شده‌اند از آن می‌آشامید. (۵۵)

هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ ﴿۵۶﴾

این است وسیله پذیرایی از آنها در قیامت! (۵۶)

نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿۵۷﴾

ما شما را آفریدیم، چرا که آفرینش مجدد را تصدیق نمی‌کنید؟ (۵۷)

أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿۵۸﴾

آیا از نطفه‌ای که در رحم می‌ریزید آگاهید؟ (۵۸)

أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿۵۹﴾

آیا شما آن را (در دوران جنینی) آفرینش پی‌درپی می‌دهید، یا ما آفریدگاریم؟ (۵۹)

نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿۶۰﴾

ما در میان شما مرگ را مقدر ساختیم و هرگز کسی بر ما پیشی نمی‌گیرد. (۶۰)

عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۶۱﴾
به اين منظور كه گروهي را بجاي گروه ديگري بياوريم و شما را در جهاني كه نمي‏دانيد آفرينش تازه بخشيم. (۶۱)
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ ﴿۶۲﴾

شما عالم نخستين را دانستيد، چگونه متذكر نمي‏شويد (كه جهاني بعد از آن است). (۶۲)

أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ ﴿۶۳﴾

آيا هيچ درباره آنچه كشت مي‏كنيد انديشيده‏ايد؟ (۶۳)

أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿۶۴﴾

آيا شما آن را مي‏رويانيد، يا ما مي‏رويانيم؟ (۶۴)

لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ ﴿۶۵﴾

هرگاه بخواهيم آن را تبديل به كاه درهم كوبيده مي‏كنيم به گونه‏اي كه تعجب كنيد! (۶۵)

إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿۶۶﴾

(به گونه‏اي كه بگوئيد:) به راستي ما زيان كرده‏ايم. (۶۶)

بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۶۷﴾

بلكه ما به كلي محروميم. (۶۷)

أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ ﴿۶۸﴾

آيا به آبي كه مي‏نوشيد انديشيده‏ايد؟ (۶۸)

أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ﴿۶۹﴾

آيا شما آن را از ابر نازل مي‏كنيد؟ يا ما نازل مي‏كنيم؟ (۶۹)

لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿۷۰﴾

هرگاه بخواهيم اين آب گوارا را، تلخ و شور قرار مي‏دهيم، پس ‍ چرا شكر نمي‏كنيد؟ (۷۰)

أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ ﴿۷۱﴾

آيا درباره آتشي كه مي‏افروزيد فكر كرده‏ايد؟ (۷۱)

أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ ﴿۷۲﴾

آيا شما درخت آن را آفريده‏ايد؟ يا ما آفريده‏ايم؟ (۷۲)

نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ ﴿۷۳﴾

ما آن را وسيله يادآوري (براي همگان) و وسيله زندگي براي مسافران قرار داده‏ايم. (۷۳)

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿۷۴﴾

حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او را پاك و منزه بشمار). (۷۴)

فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿۷۵﴾

سوگند به جايگاه ستارگان، و محل طلوع و غروب آنها. (۷۵)

وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ﴿۷۶﴾

و اين سوگندي است بسيار بزرگ اگر بدانيد! (۷۶)

إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ ﴿۷۷﴾

كه آن قرآن كريمي است. (۷۷)

فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ ﴿۷۸﴾

كه در كتاب محفوظ جاي دارد. (۷۸)

لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿۷۹﴾

و جز پاكان نمي‏توانند آن را مس كنند. (۷۹)

تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۸۰﴾

اين چيزي است كه از سوي پروردگار عالميان نازل شده. (۸۰)

أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ ﴿۸۱﴾
آيا اين سخن را (اين قرآن را با اوصافي كه گفته شد) سست و كوچك مي‏شمريد؟ (۸۱)

وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴿۸۲﴾

و به جاي شكر روزيهائي كه به شما داده شده آن را تكذيب مي‏كنيد؟ (۸۲)

فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿۸۳﴾

پس چرا هنگامي كه جان به گلوگاه مي‏رسد (توانائي بازگرداندن آن را نداريد)؟! (۸۳)

وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿۸۴﴾

و شما در اين حال نظاره مي‏كنيد (و كاري از دستتان ساخته نيست). (۸۴)

وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَكِنْ لَا تُبْصِرُونَ ﴿۸۵﴾

و ما به او نزديكتريم از شما ولي نمي‏بينيد. (۸۵)

فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ ﴿۸۶﴾

اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمي‏شويد، (۸۶)

تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۸۷﴾

پس او را بازگردانيد اگر راست مي‏گوئيد. (۸۷)

فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿۸۸﴾

اما اگر او از مقربان باشد، (۸۸)

فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ﴿۸۹﴾

در روح و ريحان و بهشت پرنعمت است. (۸۹)

وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۹۰﴾

و اما اگر از اصحاب يمين باشد، (۹۰)

فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۹۱﴾

به او گفته مي‏شود: سلام بر تو از سوي دوستانت كه از اصحاب اليمين هستند. (۹۱)

وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ ﴿۹۲﴾

اما اگر او از تكذيب كنندگان گمراه باشد، (۹۲)

فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ ﴿۹۳﴾

با آب جوشان دوزخ از او پذيرائي مي‏شود! (۹۳)

وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ ﴿۹۴﴾

سپس سرنوشت او ورود در آتش جهنم است. (۹۴)

إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ ﴿۹۵﴾

اين همان حق و يقين است. (۹۵)

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿۹۶﴾

حال كه چنين است نام پروردگار بزرگت را منزه بشمار. (۹۶)

تلاوت سوره واقعه با نمایش تصویری

ویدیوی تلاوت سوره واقعه با نمایش تصویری، تجربه‌ای معنوی و دلنشین از شنیدن آیات الهی همراه با جلوه‌های بصری فراهم می‌کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا