صحیفه سجادیهادعیه و زیارت
دعای پانزدهم صحیفه سجادیه
دعای پانزدهم صحیفه سجادیه، پناهگاهی است برای دل‌هایی که زیر بار بیماری، اندوه، بلا و ضعف خم شده‌اند. این دعا، با لحنی سرشار از فروتنی و امید، ما را به یاد می‌اندازد که حتی در تاریک‌ترین لحظات، راهی به‌سوی نور هست. امام سجاد (ع) در این دعا با تمام وجود از خداوند طلب نجات می‌کند؛ نجات از بیماری‌ای که جان را می‌فرساید، اندوهی که دل را سنگین می‌کند و بلایی که آدمی را از پا می‌اندازد. متن دعای پانزدهم صحیفه سجادیه سرشار از واژه‌هایی است که نفس انسان را آرام و روحش را تسلیم خداوند می‌کند. گوش‌دادن به دعای پانزدهم صحیفه سجادیه صوتی نیز، این حال معنوی را چند برابر می‌سازد و دل را به‌سوی آرامش و شفا می‌برد. این دعا، در حقیقت زمزمه‌ای صادقانه است برای بازگشت به سلامت، چه در جسم و چه در جان.
دعای پانزدهم صحیفه سجادیه صوتی
متن دعای پانزدهم صحیفه سجادیه با معنی روان و خط درشت
وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام إِذَا مَرِضَ أَوْ نَزَلَ بِهِ کرْبٌ أَوْ بَلِیةٌ:
از دعاهاى آن حضرت است هنگامى که بیمار مى‌شد یا اندوه و گرفتاریى به او روى مى آورد:
بارخدایا، تو را سپاس بر نعمت تندرستی بدن که همواره و پیوسته از آن برخوردار بودم و سپاس تو را بر آن بیماری که در جسمم پدید آورده‌ای.
فَمَا أَدْرِی، یا إِلَهِی، أیّ الْحَالَینِ أَحَقُّ بِالشُّکرِ لَک، وَ أیّ الْوَقْتَینِ أَوْلَی بِالْحَمْدِ لَک؟ أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِی هَنَّأْتَنِی فِیهَا طَیبَاتِ رِزْقِک، وَ نَشَّطْتَنِی بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِک وَ فَضْلِک، وَ قَوَّیتَنِی مَعَهَا عَلَی مَا وَفَّقْتَنِی لَهُ مِنْ طَاعَتِک؟
ای خدای من نمی‌دانم که کدام‌یک از این دو حال برای شکر به درگاهت سزاوارتر است و کدام‌یک از این دو وقت حمد تو را شایسته‌تر؟ آیا زمان سلامت که روزی‌های پاکیزه‌ات را بر من گوارا ساخته‌ای و به‌سبب آن برای به‌دست‌آوردن رضایت و نعمت‌هایت به من نشاط بخشیده‌ای و به‌سبب آن تندرستی به من نیرو داده تا به طاعتت توفیق یابم.
أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِی مَحَّصْتَنِی بِهَا، وَ النِّعَمِ الَّتِی أَتْحَفْتَنِی بِهَا، تَخْفِیفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَی ظَهْرِی مِنَ الْخَطِیئَاتِ، وَ تَطْهِیراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِیهِ مِنَ السَّیئَاتِ، وَ تَنْبِیهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ، وَ تَذْکیراً لِمَحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِیمِ النِّعْمَةِ؟
یا به هنگام بیماری که مرا به آن پاک می‌سازی و نعمت‌هایی که به من تحفه داده‌ای، تا گناهانی را که از آن گرانبار شده‌ام تخفیف دهی و مرا از سیئاتی که در آن فرو رفته‌ام پاک نمایی و آگاهی‌ام دهی که پلیدی گناه را به توبه از دل بشویم و با یادآوری نعمت قدیم، گناه بزرگم را از پرونده‌ام محو نمایم.
وَ فِی خِلَالِ ذَلِک مَا کتَبَ لِی الْکاتِبَانِ مِنْ زَکیّ الْأَعْمَالِ، مَا لَا قَلْبٌ فَکرَ فِیهِ، وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ، وَ لَا جَارِحَةٌ تَکلَّفَتْهُ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْک عَلَیّ، وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِیعِک إِلَیّ.
و در خلال این بیماری از جمله تحفه‌ها که به من عنایت می‌کنی این است که فرشتگان به حساب من اعمال پاکیزه‌ای نوشته‌اند که فکر آن به خاطری نگذشته و بر زبانی نرفته و هیچ‌یک از اعضا در انجامش رنجی نبرده، بلکه این همه از باب تفضل و احسان تو بر من نوشته شده.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَبِّبْ إِلَیّ مَا رَضِیتَ لِی، وَ یسِّرْ لِی مَا أَحْلَلْتَ بِی، وَ طَهِّرْنِی مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ، وَ امْحُ عَنِّی شَرَّ مَا قَدَّمْتُ، وَ أَوْجِدْنِی حَلَاوَةَ الْعَافِیةِ، وَ أَذِقْنِی بَرْدَ السَّلَامَةِ.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست و آنچه را برایم پسندیده‌ای در نظرم محبوب ساز و تحمل آنچه را بر من وارد نموده‌ای آسان ساز و مرا از آلودگی اعمال گذشته پاک کن و شرّ اعمال گذشته‌ام را از من بزدای و از لذّت عافیت کامیابم فرما و گوارایی تندرستی را به من بچشان.
وَ اجْعَلْ مَخْرَجِی عَنْ عِلَّتِی إِلَی عَفْوِک، وَ مُتَحَوَّلِی عَنْ صَرْعَتِی إِلَی تَجَاوُزِک، وَ خَلَاصِی مِنْ کرْبِی إِلَی رَوْحِک، وَ سَلَامَتِی مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَی فَرَجِک.
و لطفی کن که از بستر این مرض به‌سوی عفو و بخشایش تو راه خلاص یابم و از این زمین‌گیری به گذشت تو انتقال یافته و از این اندوه و گرفتاری به راحت تو خلاص یابم و از این دشواری به فَرَج و گشایش تو سلامت یابم.
إِنَّک الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ، الْمُتَطَوِّلُ بِالامْتِنَانِ، الْوَهَّابُ الْکرِیمُ، «ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکرامِ».
که همانا تو بی‌استحقاقِ ما احسان روا می‌داری و نعمت بی‌دریغ نثار می‌کنی و بخشنده‌ای کریمی که عطایت را پایانی نیست و دارای جلال و اکرامی.