متن سوره البقره به‌همراه ترجمه و فایل صوتی

سوره البقره، طولانی‌ترین و پرفضیلت‌ترین سوره قرآن کریم، گنجینه‌ای از معارف الهی و برکات بی‌شمار است. تلاوت این سوره، به‌ویژه آیات پایانی آن، آرامش قلب، حفاظت از بلاها و افزایش برکت را به همراه دارد. در این صفحه، متن سوره بقره به همراه ترجمه کامل و سوره بقره صوتی با تلاوت قاریان برجسته در دسترس شماست تا با قرائت آن، از نورانیت و رحمت الهی بهره‌مند شوید.

ترتیل فایل صوتی سوره البقره

متن سوره البقره به‌همراه ترجمه با خط درشت

گفت وى مى‏ فرمايد در حقيقت آن ماده گاوى است كه نه رام است تا زمين را شخم زند و نه كشتزار را آبيارى كند بى ‏نقص است و هيچ لكه‏‌اى در آن نيست گفتند اينك سخن درست آوردى پس آن را سر بريدند و چيزى نمانده بود كه نكنند 

و چون شخصى را كشتيد و در باره او با يكديگر به ستيزه برخاستيد و حال آنكه خدا آنچه را كتمان میکرديد آشكار گردانيد 

پس فرموديم پاره‏ اى از آن [گاو سر بريده را] به آن [مقتول] بزنيد [تا زنده شود] اين گونه خدا مردگان را زنده مى‌كند و آيات خود را به شما مى‌نماياند باشد كه بينديشيد 

سپس دلهاى شما بعد از اين [واقعه] سخت گرديد همانند سنگ يا سخت‏ تر از آن چرا كه از برخى سنگ‌ها جوي‌هايى بيرون مى‏‌زند و پاره‏‌اى از آنها مى‏‌شكافد و آب از آن خارج مى‏‌شود و برخى از آنها از بيم خدا فرو مى‏‌ريزد و خدا از آنچه مى‏‌كنيد غافل نيست 

آيا طمع داريد كه [اينان] به شما ايمان بياورند با آنكه گروهى از آنان سخنان خدا را مى‌شنيدند سپس آن را بعد از فهميدنش تحريف می‌کردند و خودشان هم مى‏‌دانستند

و [همين يهوديان] چون با كسانى كه ايمان آورده‏‌اند برخورد كنند مى‏‌گويند ما ايمان آورده‏‌ايم و وقتى با همديگر خلوت مى‌كنند مى‏‌گويند چرا از آنچه خداوند بر شما گشوده است براى آنان حكايت مى‌كنيد تا آنان به [استناد] آن پيش پروردگارتان بر ضد شما استدلال كنند آيا فكر نمى‌‏كنيد

آيا نمى‏ دانند كه خداوند آنچه را پوشيده مى‌دارند و آنچه را آشكار مى‌كنند مى‏‌داند

و [بعضى] از آنان بى‏‌سوادانى هستند كه كتاب [خدا] را جز خيالات خامى نمى‏‌دانند و فقط گمان مى‌‏برند 

پس واى بر كسانى كه كتاب [تحريف‏شده‏ اى] با دست‌هاى خود مى‌‏نويسند سپس مى‏ گويند اين از جانب خداست تا بدان بهاى ناچيزى به دست آرند پس واى بر ايشان از آنچه دست‌هايشان نوشته و واى بر ايشان از آنچه [از اين راه] به دست مى‌‏آورند 

و گفتند جز روزهايى چند هرگز آتش به ما نخواهد رسيد بگو مگر پيمانى از خدا گرفته ايد كه خدا پيمان خود را هرگز خلاف نخواهد كرد يا آنچه را نمی‌دانید به دروغ به خدا نسبت مى‏‌دهيد 

آرى كسى كه بدى به دست آورد و گناهش او را در ميان گيرد پس چنين كسانى اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود

و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏‌اند آنان اهل بهشتند و در آن جاودان خواهند ماند 

و چون از فرزندان اسرائيل پيمان محكم گرفتيم كه جز خدا را نپرستيد و به پدر و مادر و خويشان و يتيمان و مستمندان احسان كنيد و با مردم [به زبان] خوش سخن بگوييد و نماز را به پا داريد و زكات را بدهيد آنگاه جز اندكى از شما [همگى] به حالت اعراض روى برتافتيد 

و چون از شما پيمان محكم گرفتيم كه خون همديگر را مريزيد و يكديگر را از سرزمين خود بيرون نكنيد سپس [به اين پيمان] اقرار كرديد و خود گواهيد 

[ولى] باز همين شما هستيد كه يكديگر را مى‌‏كشيد و گروهى از خودتان را از ديارشان بيرون مى‌‏رانيد و به گناه و تجاوز بر ضد آنان به يكديگر كمك مى‌كنيد و اگر به اسارت پيش شما آيند به [دادن] فديه آنان را آزاد مى‌كنيد با آنكه [نه‌تنها كشتن بلكه] بيرون كردن آنان بر شما حرام شده است آيا شما به پاره‏‌اى از كتاب [تورات] ايمان مى ‏آوريد و به پاره‏‌اى كفر مى‌‏ورزيد پس جزاى هر كس از شما كه چنين كند جز خوارى در زندگى دنيا چيزى نخواهد بود و روز رستاخيز ايشان را به سخت‏‌ترين عذاب‌ها باز برند و خداوند از آنچه مى ‏كنيد غافل نيست

همين كسانند كه زندگى دنيا را به [بهاى] جهان ديگر خريدند پس نه عذاب آنان سبك گردد و نه ايشان يارى شوند

و همانا به موسى كتاب [تورات] را داديم و پس از او پيامبرانى را پشت‏ سر هم فرستاديم و عيسى پسر مريم را معجزه ‏هاى آشكار بخشيديم و او را با روح القدس تاييد كرديم پس چرا هر گاه پيامبرى چيزى را كه خوشايند شما نبود برايتان آورد كبر ورزيديد گروهى را دروغگو خوانديد و گروهى را كشتيد

و گفتند دلهاى ما در غلاف است [نه چنين نيست] بلكه خدا به سزاى كفرشان لعنتشان كرده است پس آنان كه ايمان مى ‏آورند چه اندك‏ شماره‏‌اند

و هنگامى كه از جانب خداوند كتابى كه مؤيد آنچه نزد آنان است برايشان آمد و از ديرباز [در انتظارش] بر كسانى كه كافر شده بودند پيروزى مى‌جستند ولى همين كه آنچه [كه اوصافش] را مى‌‏شناختند برايشان آمد انكارش كردند پس لعنت‏ خدا بر كافران باد 

وه كه به چه بد بهايى خود را فروختند كه به آنچه خدا نازل كرده بود از سر رشك انكار آوردند كه چرا خداوند از فضل خويش بر هر كس از بندگانش كه بخواهد [آياتى] فرو مى‏‌فرستد پس به خشمى بر خشم ديگر گرفتار آمدند و براى كافران عذابى خفت‌آور است 

و چون به آنان گفته شود به آنچه خدا نازل كرده ايمان آوريد مى‏‌گويند ما به آنچه بر [پيامبر] خودمان نازل شده ايمان مى‌‏آوريم و غير آن را با آنكه [كاملا] حق و مؤيد همان چيزى است كه با آنان است انكار مى‌كنند بگو اگر مؤمن بوديد پس چرا پيش از اين پيامبران خدا را مى‌كشتيد

و قطعا موسى براى شما معجزات آشكارى آورد سپس آن گوساله را در غياب وى [به خدايى] گرفتيد و ستمكار شديد 

و آنگاه كه از شما پيمان محكم گرفتيم و [كوه] طور را بر فراز شما برافراشتيم [و گفتيم] آنچه را به شما داده‏‌ايم به جد و جهد بگيريد و [به دستورهاى آن] گوش فرا دهيد گفتند شنيديم و نافرمانى كرديم و بر اثر كفرشان [مهر] گوساله در دلشان سرشته شد بگو اگر مؤمنيد [بدانيد كه] ايمانتان شما را به بد چيزى وا مى‌دارد 

بگو اگر در نزد خدا سراى بازپسين يكسر به شما اختصاص دارد نه ديگر مردم پس اگر راست مى‏‌گوييد آرزوى مرگ كنيد 

ولى به سبب كارهايى كه از پيش كرده‏ اند هرگز آن را آرزو نخواهند كرد و خدا به [حال] ستمگران داناست 

و آنان را مسلما آزمندترين مردم به زندگى و [حتى حريص‏تر] از كسانى كه شرك مى‌‏ورزند خواهى يافت هر يك از ايشان آرزو دارد كه كاش هزار سال عمر كند با آنكه اگر چنين عمرى هم به او داده شود وى را از عذاب دور نتواند داشت و خدا بر آنچه مى كنند بيناست 

بگو كسى كه دشمن جبرئيل است [در واقع دشمن خداست] چرا كه او به فرمان خدا قرآن را بر قلبت نازل كرده است در حالى كه مؤيد [كتاب‌هاى آسمانى] پيش از آن و هدايت و بشارتى براى مؤمنان است 

هر كه دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئيل و ميكائيل است [بداند كه] خدا يقينا دشمن كافران است 

و همانا بر تو آياتى روشن فرو فرستاديم و جز فاسقان [كسى] آنها را انكار نمى‌كند

و مگر نه اين بود كه [يهود] هر گاه پيمانى بستند گروهى از ايشان آن را دور افكندند بلكه [حقيقت اين است كه] بيشترشان ايمان نمى‌‏آورند

و آنگاه كه فرستاده‏‌اى از جانب خداوند برايشان آمد كه آنچه را با آنان بود تصديق مى‏‌داشت گروهى از اهل كتاب كتاب خدا را پشت‏ سر افكندند چنانكه گويى [از آن هيچ] نمى‏‌دانند 

اگر آنها گرويده و پرهيزگارى كرده بودند قطعا پاداشى [كه] از جانب خدا [مى‏ يافتند] بهتر بوداگر مى‏‌دانستند 

اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد نگوييد راعنا و بگوييد انظرنا و [اين توصيه را] بشنويد و [گر نه] كافران را عذابى دردناك است

نه كسانى كه از اهل كتاب كافر شده‏‌اند و نه مشركان [هيچ كدام] دوست نمى‌دارند خيرى از جانب پروردگارتان بر شما فرود آيد با آنكه خدا هر كه را خواهد به رحمت‏ خود اختصاص دهد و خدا داراى فزون‏بخشى عظيم است

هر حكمى را نسخ كنيم يا آن را به [دست] فراموشى بسپاريم بهتر از آن يا مانندش را مى‌‏آوريم مگر ندانستى كه خدا بر هر كارى تواناست

مگر ندانستى كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن خداست و شما جز خدا سرور و ياورى نداريد

آيا مى‏‌خواهيد از پيامبر خود همان را بخواهيد كه قبلا از موسى خواسته شد و هر كس كفر را با ايمان عوض كند مسلما از راه درست گمراه شده است 

بسيارى از اهل كتاب پس از اينكه حق برايشان آشكار شد از روى حسدى كه در وجودشان بود آرزو می‌کردند كه شما را بعد از ايمانتان كافر گردانند پس عفو كنيد و درگذريد تا خدا فرمان خويش را بياورد كه خدا بر هر كارى تواناست 

و نماز را به پا داريد و زكات را بدهيد و هر گونه نيكى كه براى خويش از پيش فرستيد آن را نزد خدا باز خواهيد يافت آرى خدا به آنچه مى‌‏كنيد بيناست 

و گفتند هرگز كسى به بهشت درنيايد مگر آنكه يهودى يا ترسا باشد اين آرزوهاى [واهى] ايشان است بگو اگر راست مى‏‌گوييد دليل خود را بياوريد 

آرى هر كس كه خود را با تمام وجود به خدا تسليم كند و نيكوكار باشد پس مزد وى پيش پروردگار اوست و بيمى بر آنان نيست و غمگين نخواهند شد

و يهوديان گفتند ترسايان بر حق نيستند و ترسايان گفتند يهوديان بر حق نيستند با آنكه آنان كتاب [آسمانى] را مى‏‌خوانند افراد نادان نيز [سخنى] همانند گفته ايشان گفتند پس خداوند روز رستاخيز در آنچه با هم اختلاف می‌کردند ميان آنان داورى خواهد كرد

و كيست بيدادگرتر از آن كس كه نگذارد در مساجد خدا نام وى برده شود و در ويرانى آنها بكوشد آنان حق ندارند جز ترسان‏ لرزان در آن [مسجد]ها درآيند در اين دنيا ايشان را خوارى و در آخرت عذابى بزرگ است 

و مشرق و مغرب از آن خداست پس به هر سو رو كنيد آنجا روى [به] خداست آرى خدا گشايشگر داناست

و گفتند خداوند فرزندى براى خود اختيار كرده است او منزه است بلكه هر چه در آسمان‌ها و زمين است از آن اوست [و] همه فرمان‌پذير اويند 

[او] پديدآورنده آسمان‌ها و زمين [است] و چون به كارى اراده فرمايد فقط مى‏‌گويد [موجود] باش پس [فورا موجود] مى‌‏شود 

افراد نادان گفتند چرا خدا با ما سخن نمى‏‌گويد يا براى ما معجزه‌‏اى نمی‌‏آيد كسانى كه پيش از اينان بودند [نيز] مثل همين گفته ايشان را مى‌گفتند دلها [و افكار]شان به هم مى‏‌ماند ما نشانه‏‌ها[ى خود] را براى گروهى كه يقين دارند نيك روشن گردانيده‏‌ايم 

ما تو را بحق فرستاديم تا بشارتگر و بيم‏‌دهنده باشى و [لى] درباره دوزخيان از تو پرسشى نخواهد شد 

و هرگز يهوديان و ترسايان از تو راضى نمى‌‏شوند مگر آنكه از كيش آنان پيروى كنى بگو در حقيقت تنها هدايت‏ خداست كه هدايت [واقعى] است و چنانچه پس از آن علمى كه تو را حاصل شد باز از هوس‌هاى آنان پيروى كنى در برابر خدا سرور و ياورى نخواهى داشت

كسانى كه كتاب [آسمانى] به آنان داده‏‌ايم [و] آن را چنانكه بايد مى‏‌خوانند ايشانند كه بدان ايمان دارند و[لى] كسانى كه بدان كفر ورزند همانانند كه زيانكارانند

اى فرزندان اسرائيل نعمتم را كه بر شما ارزانى داشتم و اينكه شما را بر جهانيان برترى دادم ياد كنيد 

و بترسيد از روزى كه هيچ كس چيزى [از عذاب خدا] را از كسى دفع نمى‌‏كند و نه بدل و بلاگردانى از وى پذيرفته شود و نه او را ميانجي‌گرى سودمند افتد و نه يارى شوند. 

و چون ابراهيم را پروردگارش با كلماتى بيازمود و وى آن همه را به انجام رسانيد [خدا به او] فرمود من تو را پيشواى مردم قرار دادم [ابراهيم] پرسيد از دودمانم [چطور] فرمود پيمان من به بيدادگران نمى‌‏رسد.

و چون خانه [كعبه] را براى مردم محل اجتماع و [جاى] امنى قرار داديم [و فرموديم] در مقام ابراهيم نمازگاهى براى خود اختيار كنيد و به ابراهيم و اسماعيل فرمان داديم كه خانه مرا براى طواف‏‌كنندگان و معتكفان و ركوع و سجودكنندگان پاكيزه كنيد. 

و چون ابراهيم گفت پروردگارا اين [سرزمين] را شهرى امن گردان و مردمش را هر كس از آنان كه به خدا و روز بازپسين ايمان بياورد از فرآورده‌ها روزى بخش فرمود و[لى] هر كس كفر بورزد اندكى برخوردارش مى‌كنم سپس او را با خوارى به‌سوى عذاب آتش [دوزخ] مى‌كشانم و چه بد سرانجامى است. 

و هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل پايه‌هاى خانه [كعبه] را بالا مى‌‏بردند [مى‌گفتند] اى پروردگار ما از ما بپذير كه در حقيقت تو شنواى دانايى. 

پروردگارا ما را تسليم [فرمان] خود قرار ده و از نسل ما امتى فرمان‌بردار خود [پديد آر] و آداب دينى ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشاى كه تويى توبه‏‌پذير مهربان.

پروردگارا در ميان آنان فرستاده‏‌اى از خودشان برانگيز تا آيات تو را بر آنان بخواند و كتاب و حكمت به آنان بياموزد و پاكيزه‏‌شان كند زيرا كه تو خود شكست‏‌ناپذير حكيمى. 

و چه كسى جز آنكه به سبك ‏مغزى گرايد از آيين ابراهيم روى برمى‏‌تابد و ما او را در اين دنيا برگزيديم و البته در آخرت [نيز] از شايستگان خواهد بود. 

و ابراهيم و يعقوب پسران خود را به همان [آيين] سفارش كردند [و هر دو در وصيتشان چنين گفتند] اى پسران من خداوند براى شما اين دين را برگزيد پس البته نبايد جز مسلمان بميريد. 

آيا شما حاضر بوديد آنگاه كه مرگ يعقوب فرا رسيد، هنگامى كه به پسرانش گفت پس از من چه خواهيد پرستيد؟ 

آن جماعت را روزگار به سر آمد دستاورد آنان برای آنان و دستاورد شما برای شماست و از آنچه آنان می‌کرده‌اند شما بازخواست نخواهید شد 

و [اهل کتاب] گفتند یهودی یا مسیحی باشید تا هدایت یابید. بگو نه، بلکه بر آئین ابراهیم حق‌گرا هستم و او از مشرکان نبود 

بگویید ما به خدا و به آنچه بر ما نازل شده و به آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط نازل آمده و به آنچه به موسی و عیسی داده شده و به آنچه به همه پیامبران از سوی پروردگارشان داده شده ایمان آورده‌ایم، میان هیچ یک از ایشان فرق نمی‌گذاریم و در برابر او تسلیم هستیم 

پس اگر آنان [هم] به آنچه شما بدان ایمان آورده‌اید ایمان آوردند قطعا هدایت‌شده‌اند و اگر روی برتافتند جز این نیست که سر ستیز [و جدایی] دارند و به زودی خداوند [شر] آنان را از تو کفایت خواهد کرد که او شنوا و داناست 

این است نگارگری الهی و کیست خوش‌نگارتر از خدا و ما او را پرستندگانیم 

بگو آیا درباره خدا با ما بحث و گفتگو می‌کنید با آنکه او پروردگار ما و پروردگار شماست و کرد‌ارهای ما از آن ما و کرد‌ارهای شما از آن شماست و ما برای او اخلاص می‌ورزیم 

یا می‌گویید ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [دوازده‌گانه] یهودی یا مسیحی بوده‌اند؟ بگو آیا شما بهتر می‌دانید یا خدا و کیست ستم‌کارتر از آن کس که شهادتی از خدا را در نزد خود پنهان دارد و خدا از آنچه می‌کنید غافل نیست 

آن جماعت را روزگار سپری شد برای ایشان است آنچه به‌دست آورده‌اند و برای شماست آنچه به‌دست آورده‌اید و از آنچه آنان می‌کرده‌اند شما بازخواست نخواهید شد 

به‌زودی مردم کم‌خرد خواهند گفت چه چیز آنان را از قبله‌ای که بر آن بودند رویگردان کرد؟ بگو مشرق و مغرب از آن خداست، هر که را بخواهد به راه راست هدایت می‌کند 

و بدین‌گونه شما را امت وسط قرار دادیم تا بر مردم گواه باشید و پیامبر بر شما گواه باشد و قبله‌ای را که [چند] بر آن بودید مقرر نکردیم جز برای آنکه کسی را که از پیامبر پیروی می‌کند از آن کس که از عقیده خود برمی‌گردد بازشناسیم هرچند [این کار] جز بر کسانی که خدا هدایت‌شان کرده سخت گران بود و خدا بر آن نبود که ایمان شما را ضایع گرداند زیرا خدا [نسبت] به مردم دلسوز و مهربان است 

ما [به هر سو] گردانيدن رويت در آسمان را نيك مى‌بينيم پس [باش تا] تو را به قبله‏ اى كه بدان خشنود شوى برگردانيم پس روى خود را به‌سوى مسجدالحرام كن و هر جا بوديد روى خود را به سوى آن بگردانيد در حقيقت اهل كتاب نيك مى‏ دانند كه اين [تغيير قبله] از جانب پروردگارشان [بجا و] درست است و خدا از آنچه مى‌كنند غافل نيست 

و اگر هر گونه معجزه ‏اى براى اهل كتاب بياورى [باز] قبله تو را پيروى نمى كنند و تو [نيز] پيرو قبله آنان نيستى و خود آنان پيرو قبله يكديگر نيستند و پس از علمى كه تو را [حاصل] آمده اگر از هوس‌هاى ايشان پيروى كنى در آن صورت جدا از ستم‌كاران خواهى بود 

كسانى كه به ايشان كتاب [آسمانى] داده‏‌ايم همان گونه كه پسران خود را مى‏‌شناسند او [=محمد] را مى‏ شناسند و مسلما گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مى‌دارند و خودشان [هم] مى‏‌دانند

حق از جانب پروردگار توست پس مبادا از ترديدكنندگان باشى 

و براى هر كسى قبله‏ اى است كه وى روى خود را به آن [سوى] مى‏ گرداند پس در كارهاى نيك بر يكديگر پيشى گيريد هر كجا كه باشيد خداوند همگى شما را [به‌سوى خود باز] مى‌‏آورد در حقيقت ‏خدا بر همه چيز تواناست 

و از هر كجا بيرون آمدى روى خود را به‌سوى مسجدالحرام بگردان و البته اين [فرمان] حق است و از جانب پروردگار تو است و خداوند از آنچه مى‌كنيد غافل نيست 

و از هر كجا بيرون آمدى [به هنگام نماز] روى خود را به سمت مسجدالحرام بگردان و هر كجا بوديد روي‌هاى خود را به‌سوى آن بگردانيد تا براى مردم غير از ستمگران‌شان بر شما حجتى نباشد پس از آنان نترسيد و از من بترسيد تا نعمت‏ خود را بر شما كامل گردانم و باشد كه هدايت ‏شويد 

همان‌طوركه در ميان شما فرستاده‏ اى از خودتان روانه كرديم [كه] آيات ما را بر شما مى‏‌خواند و شما را پاك مى‏‌گرداند و به شما كتاب و حكمت مى‌‏آموزد و آنچه را نمى‏‌دانستيد به شما ياد مى‏‌دهد 

پس مرا ياد كنيد [تا] شما را ياد كنم و شكرانه‏‌ام را به‌جاى آريد و با من ناسپاسى نكنيد 

اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد از شكيبايى و نماز يارى جوييد زيرا خدا با شكيبايان است 

و قطعا شما را به چيزى از [قبيل] ترس و گرسنگى و كاهشى در اموال و جان‌ها و محصولات مى‌‏آزماييم و مژده ده شكيبايان را 

[همان] كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد مى‏‌گويند ما از آن خدا هستيم و به‌سوى او باز مى‏‌گرديم 

بر ايشان درودها و رحمتى از پروردگارشان [باد] و راه‏يافتگان [هم] خود ايشانند 

در حقيقت صفا و مروه از شعاير خداست [كه يادآور اوست] پس هر كه خانه [خدا] را حج كند يا عمره گزارد بر او گناهى نيست كه ميان آن دو سعى به جاى آورد و هر كه افزون بر فريضه كار نيكى كند خدا حق شناس و داناست 

كسانى كه نشانه‏‌هاى روشن و رهنمودى را كه فرو فرستاده‏‌ايم بعد از آنكه آن را براى مردم در كتاب توضيح داده‏‌ايم نهفته مى‌دارند آنان را خدا لعنت مى ‌كند و لعنت‏ كنندگان لعنتشان مى كنند

مگر كسانى كه توبه كردند و [خود را] اصلاح نمودند و [حقيقت را] آشكار كردند پس بر آنان خواهم بخشود و من توبه‏‌پذير مهربانم 

كسانى كه كافر شدند و در حال كفر مردند لعنت‏ خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنان باد 

در آن [لعنت] جاودانه بمانند نه عذابشان كاسته گردد و نه مهلت‏ يابند 

و معبود شما معبود يگانه‏ اى است كه جز او هيچ معبودى نيست [و اوست] بخشايشگر مهربان 

راستى كه در آفرينش آسمان‌ها و زمين و در پى يكديگر آمدن شب و روز و كشتي‌هايى كه در دريا روانند با آنچه به مردم سود مى‌‏رساند و [همچنين] آبى كه خدا از آسمان فرو فرستاده و با آن زمين را پس از مردنش زنده گردانيده و در آن هر گونه جنبنده‏‌اى پراكنده كرده و [نيز در] گردانيدن بادها و ابرى كه ميان آسمان و زمين آرميده است براى گروهى كه مى‏‌انديشند واقعا نشانه‏‌هايى [گويا] وجود دارد 

و برخى از مردم در برابر خدا همانندهايى [براى او] برمى‏‌گزينند و آنها را چون دوستى خدا دوست مى‌دارند ولى كسانى كه ايمان آورده‏ اند به خدا محبت بيشترى دارند كسانى كه [با برگزيدن بتها به خود] ستم نموده‏‌اند اگر مى‏‌دانستند هنگامى كه عذاب را مشاهده كنند تمام نيرو[ها] از آن خداست و خدا سخت‏ كيفر است 

آنگاه كه پيشوايان از پيروان بيزارى جويند و عذاب را مشاهده كنند و ميانشان پيوندها بريده گردد 

و پيروان مى‏ گويند كاش براى ما بازگشتى بود تا همان گونه كه [آنان] از ما بيزارى جستند [ما نيز] از آنان بيزارى مى‏‌جستيم اين گونه خداوند كارهايشان را كه بر آنان مايه حسرت‌هاست به ايشان مى‏ نماياند و از آتش بيرون‏ آمدنى نيستند 

اى مردم از آنچه در زمين است‏ حلال و پاكيزه را بخوريد و از گامهاى شيطان پيروى مكنيد كه او دشمن آشكار شماست 

[او] شما را فقط به بدى و زشتى فرمان مى‏‌دهد و [وامى دارد] تا بر خدا چيزى را كه نمي‌دانید بربنديد 

و چون به آنان گفته شود از آنچه خدا نازل كرده است پيروى كنيد مى‏‌گويند نه بلكه از چيزى كه پدران خود را بر آن يافته‏‌ايم پيروى مى‏‌كنيم آيا هر چند پدرانشان چيزى را درك نمی‌کرده و به راه صواب نمى‌رفته‏ اند [باز هم در خور پيروى هستند] 

و مثل [دعوت‏ كننده] كافران چون مثل كسى است كه حيوانى را كه جز صدا و ندايى [مبهم چيزى] نمى‌‏شنود بانگ مى‏‌زند [آرى] كرند لالند كورند [و] درنمى‏‌يابند

اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد از نعمت‌هاى پاكيزه‏ اى كه روزى شما كرده‏‌ايم بخوريد و اگر تنها او را مى‌‏پرستيد خدا را شكر كنيد 

[خداوند] تنها مردار و خون و گوشت‏ خوك و آنچه را كه [هنگام سر بريدن] نام غير خدا بر آن برده شده بر شما حرام گردانيده است [ولى] كسى كه [براى حفظ جان خود به خوردن آنها] ناچار شود در صورتى كه ستمگر و متجاوز نباشد بر او گناهى نيست زيرا خدا آمرزنده و مهربان است 

كسانى كه آنچه را خداوند از كتاب نازل كرده پنهان مى‌دارند و بدان بهاى ناچيزى به‌دست مى‌آورند آنان جز آتش در شكم‌هاى خويش فرو نبرند و خدا روز قيامت با ايشان سخن نخواهد گفت و پاكشان نخواهد كرد و عذابى دردناك خواهند داشت 

آنان همان كسانى هستند كه گمراهى را به [بهاى] هدايت و عذاب را به [ازاى] آمرزش خريدند پس به‌راستى چه اندازه بايد بر آتش شكيبا باشند